نوعی درخت است
پکا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پکا. [ پ ُ ] ( اِ ) صاحب فرهنگ شعوری گوید نوعی درخت است.
دانشنامه عمومی
(گلپایگانی) پِکا؛ تحمل.
گویش مازنی
/pekaa/ پایه های کلفت و مقاوم چوب بست ها - پایه ی ضخیم چوبی
۱پایه های کلفت و مقاوم چوب بست ها ۲پایه ی ضخیم چوبی
واژه نامه بختیاریکا
( پُکا ) ( ● ) ؛ بمب
کلمات دیگر: