کلمه جو
صفحه اصلی

دهدن

لغت نامه دهخدا

دهدن. [ دَ دَ ] ( ع اِ ) مردم و خلق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

دهدن. [ دُ دُ ] ( ع ص ) باطل. || دروغ. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به دهدر شود.

دهدن . [ دَ دَ ] (ع اِ) مردم و خلق . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).


دهدن . [ دُ دُ ] (ع ص ) باطل . || دروغ . (منتهی الارب )(آنندراج ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به دهدر شود.


واژه نامه بختیاریکا

( دُهدِن ) دوختن
( دُهدِن ) دوشیدن


کلمات دیگر: