تنگس

تنگس. [ ت َ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) بمعنی تنگز است که درخت پرخار باشد و گلش به کاسنی ماند. ( برهان ) ( آنندراج ). تنگز. ( ناظم الاطباء ). نام درختی است که خارهای تیز بسیار داشته باشد و رنگ گل آن به رنگ گل کاسنی است و آتش هیزمش به غایت تند و تیز بود. ( از فرهنگ جهانگیری ). ارژن. ( فرهنگ فارسی معین ). به فتح اول و سوم ، در کردستان به درخت ارژن اطلاق شود. ( ثابتی از حاشیه برهان چ معین ). رجوع به تنگز و ارژن شود.

= ارزن

/tanges/ از انواع گیاهان

( تِنگِس ) از گونه ی گیاهان با دانه های خوردنی