این واژه در جنوب ایران به کار میرود و به معنی: ریشه هایی به هم فشرده هستند که از زمین کنده میشود و در آبهای جنوب به شکل حجم بزرگی متحرک میشوند.
این واژه یک واژه پهلوی اشکانی است: Tahl ، که امروزه در زبان لَکی و زبان کُردی زنده است و به چمار �تلخ� می باشد.