شيرزن , زني که قهرمان داستان باشد
بطله
عربی به فارسی
لغت نامه دهخدا
( بطلة ) بطلة. [ ب َ طَ ل َ ] ( ع ص ) زن دلیر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): امراة بطلة؛ زن شجاع دلاور. ( ناظم الاطباء ). || ساحران. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مردم ساحر و جادوگر. ( ناظم الاطباء ).
بطلة. [ ب َ طَ ل َ ]( ع ص ) تأنیث بَطَل و از آن است : کانت فلانة شجاعة بطلة. ج ، بطلات. ( از اقرب الموارد ). || ج ِ باطل : اینان طلبه نیستند بطله اند. ( یادداشت مؤلف ).
بطلة. [ ب َ طَ ل َ ]( ع ص ) تأنیث بَطَل و از آن است : کانت فلانة شجاعة بطلة. ج ، بطلات. ( از اقرب الموارد ). || ج ِ باطل : اینان طلبه نیستند بطله اند. ( یادداشت مؤلف ).
بطلة. [ ب َ طَ ل َ ] (ع ص ) زن دلیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ): امراة بطلة؛ زن شجاع دلاور. (ناظم الاطباء). || ساحران . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مردم ساحر و جادوگر. (ناظم الاطباء).
بطلة. [ ب َ طَ ل َ ](ع ص ) تأنیث بَطَل و از آن است : کانت فلانة شجاعة بطلة. ج ، بطلات . (از اقرب الموارد). || ج ِ باطل : اینان طلبه نیستند بطله اند. (یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: