اب بازسانان دندان دار

آب بازسانان دندان دار. آب بازسانان دندان دار یا نهنگ های دندان دار راسته ای از خانواده آب بازان هستند که شامل نهنگ عنبر، نوک نهنگان، دلفین ها و غیره می شوند. همان گونه که از نام این راسته بر می آید، این جانوران دارای دندان در دهان خود هستند.
راسته آب بازسانان
زیرراسته آب بازسانان دندان دار: نهنگ های دندان دار
خانواده دلفین سانان: دلفین های اقیانوسی
سرده کچه ماهی ها
دلفین معمولی درازنوک، Delphinus capensis
دلفین معمولی کوتاه نوک، Delphinus delphis
آب بازان دندان دار دارای یک منفذ هواگیری در بالای سر خود هستند. برای بهره گیری از توانایی پژواک یابی جانوران|پژواک یابی، جمجمه این آبزیان نامتقارن شده است. مغز آن ها به نسبت بزرگ است، با این حال بزرگ شدن مغز پیش از فرگشت پژواک یابیشان پدید نیامد. ارتباط ضعیفی میان دو بخش مغز نهنگ های دندان دار وجود دارد و این وظیفه بخشی به نام ملون در جلوی سر است که مانند لنزی امواج صوتی را متمرکز کند. این جانوران تارهای صوتی ندارند و صداها و سوت هایی که تولید می کنند در درون منفذ هواگیریشان تولید می شود. آب بازان دندان دار حس چشایی خود را از دست داده اند و فاقد غدد ترشح بزاق هستند.
به استثنای نهنگ عنبر، بیشتر آب بازان دندان دار کوچکتر از نهنگان بی دندان هستند. دندان ها در میان این جانوران تفاوت بسیار دارند. بعضی دلفین ها پردندان هستند و بیش از ۱۰۰ دندان در آرواره های خود دارند. از موارد استثنایی دیگر می توان به شبه نهنگ تک شاخ با تنها یک دندان بلند و نهنگ های تقریبن بی دندان نوک نهنگ، که دارای دندان های عجیبی تنها در میان نرها هستند، اشاره کرد. همه این گونه ها از دندان هایشان به منظور تغذیه بهره نمی برند، بلکه بعضی چون نهنگ عنبر آن ها را برای تهاجم و برتری جویی به کار می برند.
تولید صدا اهمیت فراوانی برای آب بازان دندان دار دارد. در حای که بسیاری از گونه ها صداهای متنوعی را به منظور ارتباط با اعضای گروهشان تولید می کنند، برای تقریبن همه این جانوران تولید صدا روشی به منظور موقعیت یابی صوتی است. نهنگ های عنبر صداهایی با بسامد پایین (تا بیشینه ۵۰ هرتز) تولید می کنند، حال آنکه دیگر گونه ها (گرازماهی ها همچنین گونه هایی چون دلفین هکتور عضو خانواده سیاه سفیدها) صداهایی با بسامد متوسط یا بالا از خود در می آورند. بسیاری از گونه های دلفین دارای تپ هایی در باند پهن هستند.