باتری های جیوه ای گونه ای از باتری های غیر قابل شارژ هستند که در آن از واکنش شیمیایی بین جیوه (II) اکسید و الکترود روی در یک الکترولیت قلیایی، جریان برق تولید می شود. این باتری ها در حدود ۱٫۳۵ ولت جریان تولید می کنند و از نظر ابعاد در مقایسه با باتری های روی-کربن، کوچکتر ولی قدرتمند تر هستند. این باتری ها از سال ۱۹۴۲ میلادی و توسط ساموئل روبن توسعه یافتند و در جریان جنگ جهانی دوم کاربرد وسیعی در تجهیزات قابل حمل پیدا کردند.
wiki: باتری جیوه ای