کورو

کورو یک اختلال وابسته به فرهنگ است که در DSM-IV توصیف شده است.
اصطلاحی با ریشه ی مالزیایی است که به دوره های اضطرابی ناگهانی ناشی از این احساس که آلت تناسلی مرد (در زن ها مهبل و نوک پستان) چروکیده شده و داخل بدن می رود و احتمالاً موجب مرگ خواهد شد، اشاره دارد. سندرم در آسیای جنوبی و شرقی گزارش می شود و در آنجا با اصطلاحات محلی مختلف نظیر suo yang ، shuk yang ، shook yag (چین)، jinjinia (آسام)، یا rok-joo (تایلند) نامیده می شود.
کورو گاهی در همه گیری های محلی در مناطقی از آسیای شرقی روی می دهد. این تشخیص در ویرایش دوم طبقه بندی چینی اختلالات روانی (CCMD) وارد شده است.

کورو (kuru)
نوعی بیماری عضوی مغز. نخستین بار در اوایل دهۀ ۱۹۵۰، در مناطق کوهستانی شرق پاپوآ گینۀ نو گزارش شد و یکی از بیماری های تحلیل برنده، شبیه بیماری کروتسلفد ـ ژاکوب، است. قوای جسمی و مغزی بیمار به سرعت افت می کند و بیماری به فلج، اغما، و مرگ منتهی می شود. در ۱۹۶۵، پژوهشگران امریکایی توانستند با استفاده از بافت آلودۀ مغز انسان بیماری کورو را به شامپانزه منتقل کنند. به این ترتیب، مشخص شد که کورو اولین بیماری تحلیل برندۀ دستگاه عصبی مرکزی انسان است که با عاملی قابل انتقال ایجاد می شود. تغییر روش تدفین، که در گذشته منبع آلودگی بود، میزان وقوع بیماری را کاهش داد و در اواخر دهۀ ۱۹۷۰، بیماری عملاً ناپدید شد. در سال ۲۰۰۰، یازده مورد جدید بیماری گزارش شد که نشان می دهد ممکن است دورۀ نهفتگی بیماری بسیار طولانی تر از آنچه باشد که قبلاً تصور می شد.