الياژ جيوه باچند فلز ديگرکه براي پرکردن دندان و ايينه سازي بکار ميرود , ترکيب مخلوط , ملقمه
ملغم
عربی به فارسی
فرهنگ فارسی
هرگاه دویاچندفلزراذوب وباهم ترکیب کنند آنرا آلیاژگویندواگریکی از آنهاجیوه باشدملغمه نامند
( اسم ) فلزی که با جیوه ترکیب شده .
( اسم ) فلزی که با جیوه ترکیب شده .
فرهنگ معین
(مَ غَ ) (اِ. ) روغن مالی بر اعضا و مرهم نهادگی بر زخم .
لغت نامه دهخدا
ملغم. [ م َ غ َ ] ( معرب ، اِ ) روغن مالی بر اعضاء و مرهم نهادگی بر زخم. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ملعم شود.
ملغم. [ م َ غ َ ] ( ع اِ ) گرداگرد دهن. ج ، ملاغم. ( بحر الجواهر ). گرداگرد دهن که زبان به آن برسد. و در لسان آرد: دهان و بینی و آنچه گرداگرد آن است. ملاغم. ( از اقرب الموارد ).
ملغم. [ م ُ غ َ ] ( ع ص ) به جیوه آمیخته ( زر و فلزات دیگر ). ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) ( از اقرب الموارد ). فلزی که با جیوه ترکیب شده باشد. و رجوع به ماده بعد شود.
ملغم. [ م َ غ َ ] ( ع اِ ) گرداگرد دهن. ج ، ملاغم. ( بحر الجواهر ). گرداگرد دهن که زبان به آن برسد. و در لسان آرد: دهان و بینی و آنچه گرداگرد آن است. ملاغم. ( از اقرب الموارد ).
ملغم. [ م ُ غ َ ] ( ع ص ) به جیوه آمیخته ( زر و فلزات دیگر ). ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) ( از اقرب الموارد ). فلزی که با جیوه ترکیب شده باشد. و رجوع به ماده بعد شود.
ملغم . [ م َ غ َ ] (ع اِ) گرداگرد دهن . ج ، ملاغم . (بحر الجواهر). گرداگرد دهن که زبان به آن برسد. و در لسان آرد: دهان و بینی و آنچه گرداگرد آن است . ملاغم . (از اقرب الموارد).
ملغم . [ م َ غ َ ] (معرب ، اِ) روغن مالی بر اعضاء و مرهم نهادگی بر زخم . (ناظم الاطباء). و رجوع به ملعم شود.
ملغم . [ م ُ غ َ ] (ع ص ) به جیوه آمیخته (زر و فلزات دیگر). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). فلزی که با جیوه ترکیب شده باشد. و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
واژه نامه بختیاریکا
( مَلغَم ) بلغم؛ خلط
کلمات دیگر: