موضعی است
غروه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( غروة ) غروة. [ غ ِ رَ وَ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ). در معجم البلدان و تاج العروس دیده نشد.
غروة. [ غ ِ رَ وَ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). در معجم البلدان و تاج العروس دیده نشد.
کلمات دیگر: