( فراثة ) فراثة. [ ف ُ ث َ ]( ع اِ ) آنچه در جگر و شکنبه باشد. ( منتهی الارب ). آنچه از سرگین در شکنبه مانده باشد. ( اقرب الموارد ).
فراثه
لغت نامه دهخدا
فراثة. [ ف ُ ث َ ](ع اِ) آنچه در جگر و شکنبه باشد. (منتهی الارب ). آنچه از سرگین در شکنبه مانده باشد. (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: