<div class="boxBd">لبج. [ ل َ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ لُبجة. ( منتهی الارب ). <hr>لبج. [ ل ُ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ لُبجة. ( منتهی الارب ). <hr>لبج. [ ل َ ] ( ع مص ) بر زمین زدن کسی را. ( منتهی الارب ). لبج به ( مجهولاً )، بر زمین افکنده شد و افتاد. || به چوب دستی زدن کسی را. ( منتهی الارب ).</div>

لبج. [ ل َ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ لُبجة. ( منتهی الارب ). لبج. [ ل ُ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ لُبجة. ( منتهی الارب ). لبج. [ ل َ ] ( ع مص ) بر زمین زدن کسی را. ( منتهی الارب ). لبج به ( مجهولاً )، بر زمین افکنده شد و افتاد. || به چوب دستی زدن کسی را. ( منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

لبج . [ ل َ ] (ع مص ) بر زمین زدن کسی را. (منتهی الارب ). لبج به (مجهولاً)، بر زمین افکنده شد و افتاد. || به چوب دستی زدن کسی را. (منتهی الارب ).

لبج . [ ل َ ] (ع مص ) بر زمین زدن کسی را. (منتهی الارب ). لبج به (مجهولاً)، بر زمین افکنده شد و افتاد. || به چوب دستی زدن کسی را. (منتهی الارب ).

لبج . [ ل َ ب َ ] (ع اِ) ج ِ لُبجة. (منتهی الارب ).

لبج . [ ل َ ب َ ] (ع اِ) ج ِ لُبجة. (منتهی الارب ).