<div class="boxBd">مانده گشتن. [ دَ / دِ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) مانده گردیدن. مانده شدن : <br>همی تاخت بر غرم و آهو به دشت <br>پراگنده شد غرم و او مانده گشت.<div class="au">فردوسی.</div>کنون مانده گشتم چنین در گریز<br>سری پر ز کینه دلی پر ستیز.<div class="au">فردوسی.</div>نغزگویان که گفتنی گفتند<br>مانده گشتند و عاقبت خفتند.<div class="au">نظامی.</div>استاد از بس که احتیاط قبله می جست مانده گشت. ( فردوس المرشدیه ).</div>

مانده گشتن. [ دَ / دِ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) مانده گردیدن. مانده شدن : همی تاخت بر غرم و آهو به دشت پراگنده شد غرم و او مانده گشت. فردوسی. کنون مانده گشتم چنین در گریز سری پر ز کینه دلی پر ستیز. فردوسی. نغزگویان که گفتنی گفتند مانده گشتند و عاقبت خفتند. نظامی. استاد از بس که احتیاط قبله می جست مانده 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( مصدر ) مانده شدن : استاد از بس که احتیاط قبله می جست مانده گشت .</div>

( مصدر ) مانده شدن : استاد از بس که احتیاط قبله می جست مانده گشت .

مانده گشتن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا