( اسم ) [ کن ] ( فعل امر از [ کون ] عربی ) باش . توضیح ماخوذ است از آی. ۸۲ سور. یس : [ انما امره اذا اراد شیئا ان یقول له کن فیکون ] : [ توانا یی که در یک طرفه العین ز کاف و نون پدید آورد کونین ] . ( گلشن راز )
کنایه از کن که کلمه عربی است امر به معنی شو یعنی موجود شو
کنایه از کن که کلمه عربی است امر به معنی شو یعنی موجود شو