long, willing
یازان
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
یازنده، درحال یازیدن، به معنی کشیده وبلند
( صفت ) ۱- قصد کنان . ۲- متمایل خواهان .
( صفت ) ۱- قصد کنان . ۲- متمایل خواهان .
فرهنگ معین
(ص فا. )۱ - قصدکنان . ۲ - در حال اندازه - گیری .
لغت نامه دهخدا
یازان. ( نف ، ق ) صفت بیان حالت از یازیدن. حمله کنان و دست درازکنان. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). آهنگ کنان. ( فرهنگ اسدی ). قصدکنان. قصدکننده. آهنگ کننده. متمایل. یازنده :
که بودند یازان به خون پدر
ز تنهای ایشان جدا کرد سر.
چنان چون بود مردم نیم مست.
به خون بود یازان سرمست اوی.
یکی چشم بر تخت نگماشتند.
نبودند یازان به تخت کیان
همان بندگی را کمر بر میان.
به مهر و به دیهیم نازان تر است.
همی بود یازان به پیرایه تاج.
بفرهنگ یازان شدی هوش اوی.
که همه خوبی شد سوی رخت یازان.
تا نیاموزد خرامان کبک نازیدن ز باز.
یازان سوی او از چه گشوده ست دهان را.
شد عمر و دلت نبود یازان.
که ز بادش گونه گونه رقصهاست.
وصل تو درون پاک خواهد
پاکی سوی تست دست یازان.
هم از پشت او داور کردگار
درختی نو آورد یازان به بار.
یازان چون سروسهی در چمن.
باحسن و زیب قد تو سرو و چنار نیست.
زمیدان آتشی سوزان برآمد
چو زرین گنبدی بر چرخ یازان.
که بودند یازان به خون پدر
ز تنهای ایشان جدا کرد سر.
فردوسی.
همی بود بهرام خشتی به دست چنان چون بود مردم نیم مست.
فردوسی.
نرستند جز اندک از دست اوی به خون بود یازان سرمست اوی.
فردوسی.
جهان را به مردی نگهداشتندیکی چشم بر تخت نگماشتند.
نبودند یازان به تخت کیان
همان بندگی را کمر بر میان.
فردوسی.
به پیری سوی گنج یازان تر است به مهر و به دیهیم نازان تر است.
فردوسی.
چو نزدیکتر گشت با خنگ عاج همی بود یازان به پیرایه تاج.
فردوسی.
هنر هر چه بگذشت بر گوش اوی بفرهنگ یازان شدی هوش اوی.
فردوسی.
ز همه خوبان سوی تو بدان یازم که همه خوبی شد سوی رخت یازان.
شهره آفاق ( از فرهنگ اسدی ).
تا نگیرد بازیازان کش خرامیدن ز کبک تا نیاموزد خرامان کبک نازیدن ز باز.
سوزنی.
گر ابر نه در دایگی طفل شکوفه است یازان سوی او از چه گشوده ست دهان را.
انوری.
گفتی برهانمت ز عطارشد عمر و دلت نبود یازان.
عطار.
همچو شاخ بید یازان چپ و راست که ز بادش گونه گونه رقصهاست.
مولوی ( مثنوی ).
- دست یازان ؛ دست درازکننده : وصل تو درون پاک خواهد
پاکی سوی تست دست یازان.
عطار.
|| بالان. بالنده : هم از پشت او داور کردگار
درختی نو آورد یازان به بار.
فردوسی.
تازان چون کبک دری در کمریازان چون سروسهی در چمن.
فرخی.
سرو و چنار یازان در هر چمن ولیک باحسن و زیب قد تو سرو و چنار نیست.
مسعودسعد.
این دره صدف شاهی و ثمره شجره خانی یازان و نازان گشت و یقین دانست که بر امتداد ایام در باغ عدالت نهالی مثمر و دوحه ای سایه گستر خواهد بود. ( تاریخ غازانی ص 7 ). || کشیده شده. کشیده. ممتد. در حال کشیده شدن. دراز شده : زمیدان آتشی سوزان برآمد
چو زرین گنبدی بر چرخ یازان.
فخرالدین اسعد ( ویس و رامین ).
یازان . (نف ، ق ) صفت بیان حالت از یازیدن . حمله کنان و دست درازکنان . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). آهنگ کنان . (فرهنگ اسدی ). قصدکنان . قصدکننده . آهنگ کننده . متمایل . یازنده :
که بودند یازان به خون پدر
ز تنهای ایشان جدا کرد سر.
همی بود بهرام خشتی به دست
چنان چون بود مردم نیم مست .
نرستند جز اندک از دست اوی
به خون بود یازان سرمست اوی .
جهان را به مردی نگهداشتند
یکی چشم بر تخت نگماشتند.
نبودند یازان به تخت کیان
همان بندگی را کمر بر میان .
به پیری سوی گنج یازان تر است
به مهر و به دیهیم نازان تر است .
چو نزدیکتر گشت با خنگ عاج
همی بود یازان به پیرایه تاج .
هنر هر چه بگذشت بر گوش اوی
بفرهنگ یازان شدی هوش اوی .
ز همه خوبان سوی تو بدان یازم
که همه خوبی شد سوی رخت یازان .
تا نگیرد بازیازان کش خرامیدن ز کبک
تا نیاموزد خرامان کبک نازیدن ز باز.
گر ابر نه در دایگی طفل شکوفه است
یازان سوی او از چه گشوده ست دهان را.
گفتی برهانمت ز عطار
شد عمر و دلت نبود یازان .
همچو شاخ بید یازان چپ و راست
که ز بادش گونه گونه رقصهاست .
- دست یازان ؛ دست درازکننده :
وصل تو درون پاک خواهد
پاکی سوی تست دست یازان .
|| بالان . بالنده :
هم از پشت او داور کردگار
درختی نو آورد یازان به بار.
تازان چون کبک دری در کمر
یازان چون سروسهی در چمن .
سرو و چنار یازان در هر چمن ولیک
باحسن و زیب قد تو سرو و چنار نیست .
این دره ٔ صدف شاهی و ثمره ٔ شجره ٔ خانی یازان و نازان گشت و یقین دانست که بر امتداد ایام در باغ عدالت نهالی مثمر و دوحه ای سایه گستر خواهد بود. (تاریخ غازانی ص 7). || کشیده شده . کشیده . ممتد. در حال کشیده شدن . دراز شده :
زمیدان آتشی سوزان برآمد
چو زرین گنبدی بر چرخ یازان .
گریزان شب و تیغ خورشید یازان
چو عمرو لعین از خداوند قنبر.
وان قفا رقصان و یازان چون سنان
گشت در پیری دو تا همچون کمان .
|| دیرنده . کشیده . دراز. ممتد. طولانی :
ای شب یازان چو ز هجران طناب
علت خوابی و ترا نیست خواب .
گر صبح وصال در پی اوست
گو باش شب فراق یازان .
- دیریازان ؛ بسیاردراز. بس طولانی :
کنیزان برفتند و برگشت زال
شبی دیریازان به بالای سال .
|| پیمانه کنان . (آنندراج ). || حرکت کننده و جنبش کننده . (رشیدی ).
که بودند یازان به خون پدر
ز تنهای ایشان جدا کرد سر.
فردوسی .
همی بود بهرام خشتی به دست
چنان چون بود مردم نیم مست .
فردوسی .
نرستند جز اندک از دست اوی
به خون بود یازان سرمست اوی .
فردوسی .
جهان را به مردی نگهداشتند
یکی چشم بر تخت نگماشتند.
نبودند یازان به تخت کیان
همان بندگی را کمر بر میان .
فردوسی .
به پیری سوی گنج یازان تر است
به مهر و به دیهیم نازان تر است .
فردوسی .
چو نزدیکتر گشت با خنگ عاج
همی بود یازان به پیرایه تاج .
فردوسی .
هنر هر چه بگذشت بر گوش اوی
بفرهنگ یازان شدی هوش اوی .
فردوسی .
ز همه خوبان سوی تو بدان یازم
که همه خوبی شد سوی رخت یازان .
شهره ٔ آفاق (از فرهنگ اسدی ).
تا نگیرد بازیازان کش خرامیدن ز کبک
تا نیاموزد خرامان کبک نازیدن ز باز.
سوزنی .
گر ابر نه در دایگی طفل شکوفه است
یازان سوی او از چه گشوده ست دهان را.
انوری .
گفتی برهانمت ز عطار
شد عمر و دلت نبود یازان .
عطار.
همچو شاخ بید یازان چپ و راست
که ز بادش گونه گونه رقصهاست .
مولوی (مثنوی ).
- دست یازان ؛ دست درازکننده :
وصل تو درون پاک خواهد
پاکی سوی تست دست یازان .
عطار.
|| بالان . بالنده :
هم از پشت او داور کردگار
درختی نو آورد یازان به بار.
فردوسی .
تازان چون کبک دری در کمر
یازان چون سروسهی در چمن .
فرخی .
سرو و چنار یازان در هر چمن ولیک
باحسن و زیب قد تو سرو و چنار نیست .
مسعودسعد.
این دره ٔ صدف شاهی و ثمره ٔ شجره ٔ خانی یازان و نازان گشت و یقین دانست که بر امتداد ایام در باغ عدالت نهالی مثمر و دوحه ای سایه گستر خواهد بود. (تاریخ غازانی ص 7). || کشیده شده . کشیده . ممتد. در حال کشیده شدن . دراز شده :
زمیدان آتشی سوزان برآمد
چو زرین گنبدی بر چرخ یازان .
فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).
گریزان شب و تیغ خورشید یازان
چو عمرو لعین از خداوند قنبر.
ناصرخسرو.
وان قفا رقصان و یازان چون سنان
گشت در پیری دو تا همچون کمان .
مولوی .
|| دیرنده . کشیده . دراز. ممتد. طولانی :
ای شب یازان چو ز هجران طناب
علت خوابی و ترا نیست خواب .
ناصرخسرو.
گر صبح وصال در پی اوست
گو باش شب فراق یازان .
سیف اسفرنگ .
- دیریازان ؛ بسیاردراز. بس طولانی :
کنیزان برفتند و برگشت زال
شبی دیریازان به بالای سال .
فردوسی .
|| پیمانه کنان . (آنندراج ). || حرکت کننده و جنبش کننده . (رشیدی ).
فرهنگ عمید
۱. خواهان.
۲. قصدکننده، آهنگ کننده.
۲. رشدکننده.
۳. خرامنده.
۴. طولانی، دراز، بلند: قدت باد یازان چو سرو سهی / رُخت باد خرم چو برگ سمن (بهار: ۴۰۷ ).
۵. (قید ) درحال خرامیدن.
۲. قصدکننده، آهنگ کننده.
۲. رشدکننده.
۳. خرامنده.
۴. طولانی، دراز، بلند: قدت باد یازان چو سرو سهی / رُخت باد خرم چو برگ سمن (بهار: ۴۰۷ ).
۵. (قید ) درحال خرامیدن.
پیشنهاد کاربران
متمایل
کلمات دیگر: