محمد رحیم

اسم: محمد رحیم (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: m.-rahim) (فارسی: محمّدرحيم) (انگلیسی: mohammad-rahim)
معنی: ترکیب دو اسم محمد و رحیم ( ستوده و بسیار مهربان )، از نام های مرکب، ا محمّد و رحیم

محمدرحیم. [ م ُ ح َم ْ م َ رَ ] ( اِخ ) بیست ونهمین از خانان اوزبک خیوه ( 1221 - 1241 هَ. ق ).

---

محمدرحیم. [ م ُ ح َم ْ م َ رَ ] ( اِخ ) مجتهدبروجردی. به سال 1224 هَ. ق. در بروجرد متولد شد وپس از تحصیل مقدمات درس خارج را در نزد علمای آن زمان فراگرفت. در سال 1241 هَ. ق. در نجف رفت و در زمره شاگردان صاحب جواهرالکلام درآمد. چون شرحی بر مختصرالنافع در فقه نوشت مورد تحسین و تمجید شیخ استاد گشت و به او اجازه اجتهاد داد. مدتی در نجف به تدریس پرداخت و بعد در کربلا مقیم گردید. در سال 1258 هَ. ق. به اصرار اعیان مشهد و بزرگان خراسان به مشهد وارد شد و در خراسان مقتدی الانام گردید و چند کتابی نیز در فقه و موضوعات دیگر تألیف نمود. در سال 1266 هَ. ق. که محمدحسن خان سالار قلع و قمع گردید، و فتنه ٔخراسان فرونشست میرزا تقی خان امیرکبیر محمدرحیم را به تولیت آستان قدس رضوی منصوب نمود و اتفاقاً خوب از عهده کار برآمد و تا حدودی که برای او امکان داشت جبران خرابیها را نمود و در سال 1309 هَ. ق. در سن 85سالگی در مشهد درگذشت و در حرم امام رضا( ع ) در دارالسیاده به خاک سپرده شد. ( از تاریخ رجال ایران ).