فاروق

اسم: فاروق (پسر) (عربی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: fāruq) (فارسی: فاروق) (انگلیسی: farugh)
معنی: تمیز دهنده و فرق گذارنده، از صحابه ی پیامبر اسلام، ( اَعلام ) ) لقب عمرابن خطاب ( خلیفه ی دوم )، ) شاه مصر [، میلادی]، که با کودتای نظامی به رهبری محمّد بخیت و جمال عبدالناصر برکنار شد و در ایتالیا درگذشت، ( در اعلام ) لقب عمربن خطاب ( خلیفه ی دوم )، از صحابه ی رسول اکرم ( ص )، لقب عمر خلیفه دوم

دهی است از دهستان رشخوار بخش رشخوار شهرستان تربت حیدریه در ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی رشخوار جلگه ومعتدل ۵۳۵ تن سکنه قنات غت پیبه بنشن شغل زراعت گله داری قالیچه و کرباس بافی .
جداکننده حق وباطل، تمیزدهنده اموروفرق کننده میان حق وباطل
( صفت ) ۱ - مرد نیک ترسناک ۲ - کسی که امور را از یکدیگر فرق گذارد و تمیز دهد ۳ - جدا کنده حق از باطل

[ ع . ] (ص . ) ۱ - جدا کنندة حق از باطل . ۲ - تمیز دهنده و فرق گذارندة میان امور. ۳ - مرد سخت ترسناک .

فاروق. ( ع ص ) مرد نیک ترسناک. ( منتهی الارب ). || کسی که امور را از یکدیگر فرق میگذارد و تمییز میدهد. ( اقرب الموارد ). آن که جدا کند دو چیز را. آن که فرق گذارد حق را از باطل. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
فاروق حق و باطل ملک زمین تویی
احسنت شادباش زهی حقگزار ملک.- تریاق فاروق ؛ بهترین تریاکها و نیکوترین مرکبات بدان جهت که جدا گرداند بیماری و تندرستی را. ( منتهی الارب ). و مطلقاً بمعنی تریاق به کار رفته است. مسیح کاشی گوید :
خورده فاروق فقر پنبه من
زآنم از آسمان گزندی نیست.تریاق افاعی. تریاق مثرودیطس.

---

فاروق. ( اِخ ) لقب عمربن خطاب است ( در عرف اهل سنت و جماعت ) :
در میان حق و باطل فرق کن
باش چون فاروق مر حق را معین.صِدّیق به صدق پیشوا بود
فاروق ز فرق هم جدا بود.رجوع به عُمَر شود.

---

فاروق. ( اِخ ) دهی از دهستان خفرک بخش زرقان شهرستان شیراز که در 56 هزارگزی شمال خاوری زرقان و کنار راه فرعی سیدان به محمودآباد خفرک واقع است. جلگه ای معتدل ، مالاریایی و دارای 1720 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه و قنات تأمین میشود. محصول عمده اش غلات و میوه ، و شغل اهالی زراعت و باغبانی است.دارای یک دبستان است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ). و رجوع به فارسنامه ابن بلخی چ تهران ص 125 شود.

---

فاروق. ( اِخ ) دهی از دهستان رشخوار بخش رشخوار شهرستان تربت حیدریه که در 12 هزارگزی جنوب خاوری رشخوار واقع است. جلگه ای معتدل و دارای 535 تن سکنه است. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول عمده اش غلات ، پنبه ، بنشن و شغل اهالی زراعت و مالداری است. راه اتومبیل رو دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

جداکنندۀ حق و باطل، ممیّز.