ازاد

براءة الاختراع , حر , طلیق , مجانی , معفی , مفتوح , منیع

اسم: آزاد (پسر) (فارسی) (تلفظ: āzād) (فارسی: آزاد) (انگلیسی: azad)
معنی: رها شده از گرفتاری یا چیزی آزاردهنده، فارغ و آسوده، فارغ، آسوده، بی دغدغه خاطر، مختار، صاحب اختیار، ( در گیاهی ) درخت جنگلی ( آزاد درخت )، ( در قدیم ) نجیب، شریف، آزاده، ( در قدیم ) ( شاعرانه ) صفتی است برای بعضی گیاهان، درختی جنگلی و بلند، رها شده از تعلقات دنیوی

( آزاد ) ( صفت ) ۱ - آنکه بند. کسی نباشد حر مقابل بنده عبد. ۲ - رها وارسته . ۳ - بی قید و بند . ۴ - شاد فارغ . ۵ - سر افراز. ۶ - سالم بی گزند . ۷ - مختار مخیر. ۸ - نجیب اصیل . ۹ - نوعی ماهی استخوانی که گوشت قرمز و چرب دارد و بزرگی آن تا یک متر میرسد و در بحر خزر موجود است آزاد ماهی . ۱٠ - درختیاز خانواد. نارونان که در همه جنگلهای شمال ایران وجود دارد و آن تنومند و بلند است و چوب وی برای ساختن شانه و پوشیدن پل و سقف بنا بکار رود . آقچه آغاج آزدار. ۱۱ - ارژن بعضی فرهنگها این کلمه را بمعنی ( ارزن ) و گاورس نوشته اند ارزن مصحف ( ارژن ) است . ۱۲ - بادامک ۱۳ - آزاد درخت
آنکه بنده نباشد

---

رها، یله، رسته، وارسته، بی قیدوبند، نقیض بنده، آزادی: آزادبودن، رهایی، ضدبندگی
نوعی خرما در عراق و فلسطین

( آزاد ) [ په . ] (ص . ) ۱ - رها، وارسته . ۲ - بی قید و بند. ۳ - نوعی ماهی استخوانی که گوشت قرمز و چرب دارد و بزرگی آن تا یک متر می رسد. ۴ - درختی است از خانوادة نارونان . ۵ - آن که بندة کسی نباشد. مق بنده ، عبد. ۶ - مختار، مخیر. ۷ - نجیب ، اصیل . ۸ - سالم و بی گ

( آزاد ) آزاد. ( ص ) آنکه بنده نباشد. آنکه در رقیت نباشد. حُرّ. حُرّه. ضد بنده :
هر آنکس که دارد ز پروردگان
ز آزاد وز پاکدل بندگان...ز بس جود او خلق را بنده کرد
بجز سرو و سوسن کس آزاد نیست.تو آزادی و هرگزهیچ آزاد
نتابد همچو بنده جور و بیداد.آزاد شود بعقل ْ بنده.بزرگ جشن است امروز مُلک را ملکا
که شادمان است ای شاه بنده و آزاد. || که بنظام و قیود و آداب سپاهیان و سایر ارباب مناصب مقید نباشد :
تن آزاد و آبادگیتی بر اوی
برآسوده از داور و گفتگوی. || یله. رها. مستخلص. رسته. فارغ. سالم از درد. تندرست :
ز گفتار اوانجمن شاد گشت
دل شهریار از غم آزاد گشت.هر آنگه که باشی بدو شادتر
ز رنج زمانه دل آزادتر...سیاوش ز گفتار او شاد شد
نهانش ز اندیشه آزاد شد.شهنشاه ایران از آن شاد گشت
ز تیمار آن لشکر آزاد گشت.چو رستم ز چنگ وی آزاد گشت
بسان یکی کوه پولادگشت.بدو گفت رستم برو شاد باش
بگو شاه را کز غم آزاد باش.چو خواهی که آزاد باشی ز رنج
بی آزار و آکنده بی رنج گنج
بی آزاری زیردستان گزین...همی باد تا جاودان شاد دل
ز رنج و ز غم گشته آزاددل.بدان شارسان ایمن و شاد باش
ز هر بد که اندیشی آزاد باش.همیشه تن آباد و با تاج و تخت
ز رنج غم آزاد و پیروزبخت.ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هرچه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد.اگر گردن بدانش داد خواهی
ز جهل آزاد بایدکرد گردن.کآن پی مصلحت خویش هم آنها گفتند
که نبودند ز بند طمع و حرص آزاد. || معتق. آنکه او را مولی از بندگی رها ویله کرده باشد :
تا نکشد رنج بنده کی شود آزاد؟

( آزاد ) ۱. رها، یله، رسته.
۲. بدون دلبستگی به دنیا و تعلقات آن، وارسته: عیب حافظ گو مکن واعظ که رفت از خانقاه / پای آزادان نبندند ار به جایی رفت رفت (حافظ: ۱۸۲ ).
۳. بی قیدوبند.
۴. آن که آزادی دارد.
۵. آنکه یا آنچه وابسته به ارگان دولتی نباشد.
۶. [مقابلِ ممنوع] بدون عامل بازدارنده.
۷. عزب، مجرد.
۸. (فلسفه ) دارای اختیار.
۹. [قدیمی] آن که بندۀ کسی نباشد.

( آزاد ) /aazaad/ از انواع ماهی های دریایی مازندران با نام علمی saar samo & آزاد رها

( آزاد ) سالم؛ غیربیمار؛ راحت

آزاد
یل, رها, ول, یله