یاکوزا

یاکوزا (به ژاپنی: ヤクザ یا やくざ)، نام گروهی از تبهکاران ژاپنی است. این گروه هم اکنون در سراسر جهان پراکنده اند و به نام «مافیای ژاپن» هم شناخته می شوند. آنها دست به کارهای زیادی می زنند که مهم ترینشان پخش مواد مخدر، اسلحه و زد و خوردهای خیابانی است. تعداد شناخته شده آنها در دنیا ۱۰۳۰۰۰ نفر تخمین زده می شود.
یوبیتسومه (指詰め): به معنی بریدن نوک انگشت کوچک شخص در عذرخواهی از مافوق به خاطر ناکامی در انجام دستور یا خطاست.
ایرِزومی (入れ墨): رسم خالکوبی تمام بدن است، که نشانگر قدرت، شهامت و مردانگی مردی است که آن را تحمل می کند.
اعضای اصلی
پیشینه یاکوزا به قرن ۱۷ بر می گردد. پس از پایان یافتن جنگ داخلی و اتحاد ژاپن توسط شوگون توکوگاوا ایاسو (徳川家康) در سال ۱۶۰۳، برنامه های اقتصادی و اجتماعی حکومت شوگونی توکوگاوا تا حد زیادی زمینه ساز پیدایش این جامعهٔ تبهکاری شد.
در این سالها، سیاست بیرون کردن خارجی ها، حذف و مبارزه با نفوذ مسیحیت و ممنوعیت سفر به خارج (با مجازات مرگ) اجرا شد. در نتیجه این سیاست، حدود نیم میلیون نفر از سامورایی ها و نیروهای نظامی که به عنوان جنگجو در حال کار در زمین های زمینداران فئودال بودند بیکار شدند و در نتیجه از آن پس، تحت عنوان رونین (浪人) یا ساموراییِ بی ارباب و دوره گرد، زندگی سخت و طاقت فرسا ولی آزاد و بدون محدودیتهای اخلاقیِ طبقه جنگجویان را سپری می کردند.

یاکوزا (yakuza)
به زبان ژاپنی به معنی «به درد نخور»، تبهکار ژاپنی. جنایت سازمان یافته در ژاپن ساختاری عالی دارد و دارودسته های تبهکاران در این کشور در ۱۹۸۹ دارای حدود ۱۱۰ هزار عضو بودند و درآمد آنها حدود۱.۵ تریلیون ین بود. یاکوزا را غیررسمی تحمل می کنند؛ زیرا بسیار قدرتمند است. بیشترین فعالیت یاکوزاها در زمینۀ فحشا، هرزه نگاری، ورزش، سرگرمی و رباخواری است؛ آنها دارای روابط نزدیک با صنعت ساختمان و برخی دولتمردان اند. رقابت بین دارودسته های تبهکاران بسیار شدید است. بسیاری از یاکوزاها یک یا چند نوک انگشت ندارند، که ناشی از خود آسیب رسانی برای جبران ارتکاب اشتباه است.