ابراهیم بن یحیی. [ اِ م ِ ن ِ ی َ یا ] ( اِخ ) رجوع به ابن زرقیال شود.
ابراهیم بن یحیی بن عثمان غزی. [ اِ م ِ ن ِ ی َ یَب ْن ِ ع ُ ن ِ غ َزْ زی ] ( اِخ ) ابواسحاق کلبی اشهبی. شاعر عرب. در غزه از بلاد شام به سال 441 هَ.ق. متولد و در سال 481 وارد دمشق شد و در آنجا فقه آموخت و سپس از دمشق به بغداد رفت و چندی در مدرسه نظامیه بود، پس از آن بایران آمد و امرای کرمان و خراسان از جمله ناصرالدین مکرم بن علا وزیر کرمان را مدحت ها سرود. اشعار او در کتب معروف است و دیوانی دارد. ابراهیم به هفتادسالگی ( در 524 ) میان بلخ و مرو درگذشت و جسد او را ببلخ برده بخاک سپردند. ( ابن خلکان و غیره ).
ابراهیم بن یحیی بن عثمان غزی. [ اِ م ِ ن ِ ی َ یَب ْن ِ ع ُ ن ِ غ َزْ زی ] ( اِخ ) ابواسحاق کلبی اشهبی. شاعر عرب. در غزه از بلاد شام به سال 441 هَ.ق. متولد و در سال 481 وارد دمشق شد و در آنجا فقه آموخت و سپس از دمشق به بغداد رفت و چندی در مدرسه نظامیه بود، پس از آن بایران آمد و امرای کرمان و خراسان از جمله ناصرالدین مکرم بن علا وزیر کرمان را مدحت ها سرود. اشعار او در کتب معروف است و دیوانی دارد. ابراهیم به هفتادسالگی ( در 524 ) میان بلخ و مرو درگذشت و جسد او را ببلخ برده بخاک سپردند. ( ابن خلکان و غیره ).