ابراهیم نبیل سمیعی ملقب به نبیل الملک برادرزاده و داماد حسین سمیعی (ادیب السلطنه) (شاعر و سیاست مدار معروف) بود و سال ها نمایندگی رشت را در مجالس قانونگزاری بر عهده داشت. او در ادوار ۱۰، ۱۱، ۱۲ و ۱۳ مجلس شورای ملی و مجلس مؤسسان سوم و ادوار ۲، ۳، ۴ و ۵ مجلس سنا عضویت داشت.
دکتر باقر عاقلی شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران چاپ اول سال ۱۳۸۰ جلد سوم ص. ۱۲۸۰ نشر گفتار باهمکاری نشر علم
معروف به نبیل الملک فرزند میرزا اسماعیل خان سمیعی داماد ادیب السلطنه سمیعی در ۱۲۷۲ خورشیدی متولد گردید. پس از انجام تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیل به روسیه رفت و چند سالی در آنجا باقی ماند. سپس به فرانسه عزیمت نمود و بعد از مراجعت به ایران به کار مطبوعاتی پرداخت تا اینکه وارد مشاغل دولتی شد. چندی در وزارت راه و مدتی در وزارت فوائد عامه و وزارت پیشه و هنر دارای مشاغل مهمی بود تا اینکه در دوره دهم از رشت به وکالت مجلس انتخاب گردید. در ادوار یازدهم و دوازدهم و سیزدهم نیز در مجلس شورای ملی عضویت داشت و در دوره چهاردهم که انتخابات زیاد فرمایشی نبود نتوانست به وکالت برسد. در شرکت تلفن عضو هیئت مدیره شد و مدت ها در شرکت های دولتی دارای اینگونه سمت ها بود. در ۱۳۴۲ از رشت سناتور شد و در ۱۳۴۶ هم مجدداً به سناتوری رسید؛ ولی عمر او وفا نکرد و در ۱۳۴۷ درگذشت. نبیل سمیعی مردی ساده و خوش باور بود و در کارها حسن نیت داشت و هرگز تمایل به آزار کسی نداشت. در اواخر عمر از لحاظ مالی سخت در مضیقه قرار گرفت. از تمام بانک ها وام گرفته بود و کارش همه روزه تجدید سفته و پرداخت بهره های معوقه بود. با وجودی که چهار فرزند وی دارای مقامات عالی و حساس بودند کمکی از لحاظ مالی به او نمی کردند. فرزند ارشد او اسماعیل سمیعی غالباً ریاست شرکت های دولتی را برعهده می گرفت و زمانی رئیس کل غله بود. فرزند دیگر او مهدی سمیعی سال ها ریاست بانک مرکزی و سازمان برنامه و بانک توسعه کشاورزی را تصدی می کرد. همایون سمیعی سفیر کبیر و معاون وزارت خارجه فرزند دیگر او بود. دکتر خسرو سمیعی جراح و استاد دانشگاه هم یکی از فرزندانش بود.
دکتر باقر عاقلی شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران چاپ اول سال ۱۳۸۰ جلد سوم ص. ۱۲۸۰ نشر گفتار باهمکاری نشر علم
معروف به نبیل الملک فرزند میرزا اسماعیل خان سمیعی داماد ادیب السلطنه سمیعی در ۱۲۷۲ خورشیدی متولد گردید. پس از انجام تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیل به روسیه رفت و چند سالی در آنجا باقی ماند. سپس به فرانسه عزیمت نمود و بعد از مراجعت به ایران به کار مطبوعاتی پرداخت تا اینکه وارد مشاغل دولتی شد. چندی در وزارت راه و مدتی در وزارت فوائد عامه و وزارت پیشه و هنر دارای مشاغل مهمی بود تا اینکه در دوره دهم از رشت به وکالت مجلس انتخاب گردید. در ادوار یازدهم و دوازدهم و سیزدهم نیز در مجلس شورای ملی عضویت داشت و در دوره چهاردهم که انتخابات زیاد فرمایشی نبود نتوانست به وکالت برسد. در شرکت تلفن عضو هیئت مدیره شد و مدت ها در شرکت های دولتی دارای اینگونه سمت ها بود. در ۱۳۴۲ از رشت سناتور شد و در ۱۳۴۶ هم مجدداً به سناتوری رسید؛ ولی عمر او وفا نکرد و در ۱۳۴۷ درگذشت. نبیل سمیعی مردی ساده و خوش باور بود و در کارها حسن نیت داشت و هرگز تمایل به آزار کسی نداشت. در اواخر عمر از لحاظ مالی سخت در مضیقه قرار گرفت. از تمام بانک ها وام گرفته بود و کارش همه روزه تجدید سفته و پرداخت بهره های معوقه بود. با وجودی که چهار فرزند وی دارای مقامات عالی و حساس بودند کمکی از لحاظ مالی به او نمی کردند. فرزند ارشد او اسماعیل سمیعی غالباً ریاست شرکت های دولتی را برعهده می گرفت و زمانی رئیس کل غله بود. فرزند دیگر او مهدی سمیعی سال ها ریاست بانک مرکزی و سازمان برنامه و بانک توسعه کشاورزی را تصدی می کرد. همایون سمیعی سفیر کبیر و معاون وزارت خارجه فرزند دیگر او بود. دکتر خسرو سمیعی جراح و استاد دانشگاه هم یکی از فرزندانش بود.
wiki: ابراهیم نبیل سمیعی