ابراهیم بن اسحاق حربی

ابواسحاق، ابراهیم بن اسحاق حربی بغدادی (۸۱۵ – ۸۹۸م) (نسب: ابراهیم بن اسحاق بن بشیر بن عبدالله) فقیه و محدث عراقی خراسانی اصل در سدهٔ سوم هجری بود. خاستگاهش مرو بود و در بغداد زیست و آوازه گرفت تا حدی که به یکی از محلات آن منسوب شد؛ باب الحرب. او همچنین به ادبیات گرایش داشت. عزلت گزین بود و هزار دیناری که از سوی معتضد به او داده شد را رد نمود. نزد احمد بن حنبل فقه آموخت و آثار بسیاری نگاشت مانند غریب الحدیث، إکرام الضیف و مناسک الحج، سجود القرآن، الهدایا و السنة فیها، الحمام و آدابه، دلائل النبوة. او همچنین نزد خود ۱۲ هزار جزء (جزوه، رساله آموزشی) در علم لغت و حدیث داشت که خود نگاشته بود.

[ویکی فقه] حربی، ابواسحاق ابراهیم بن اسحاق، عالم و محدّث حنبلی خراسانی الاصل ساکن بغداد، در قرن سوم می باشد.
به نوشته خطیب بغدادی،
خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۶، ص۵۲۳.
اصل حربی از مرو بود، ولی در بغداد سکونت داشت.
خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۶، ص۵۲۳ـ ۵۲۴.
مادر حربی از قبیله تغلبیه بود. سبب شهرت او به حربی، طبق گفته خود او اقامتش در محله حربیه، در بخش غربی بغداد، بوده است.
عبدالکریم بن محمد سمعانی، الانساب، ج۲، ص۱۹۷، چاپ عبداللّه عمر بارودی، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸.
...