یازیجی، تَحْسین (۱۹۲۲ـ۲۰۰۲)
یازیجی، تَحْسین
پژوهشگر و مترجم ترکیه ای. دورۀ دبیرستان را در استانبول به پایان برد و سپس به مدرسۀ عالی تربیت معلم راه یافت. در ۱۹۴۵، تحصیلاتش را در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه استانبول به پایان رساند و درپی آن موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری از دانشکدۀ زبان و تاریخ و جغرافیای دانشگاه آنکارا شد (۱۹۴۸). یازیجی استاد دانشگاه استانبول (از ۱۹۶۵) و رئیس دانشکدۀ ادبیات این دانشگاه، رئیس بخش زبان ها و ادبیات مشرق (در ۱۹۸۰) و سرپرست هیئت علمی بخشی از دایرةالمعارف بنیاد دیانت، و عضو هیئت تحریریۀ دایرةالمعارف ایرانیکا نیز بوده است. از آثارش: تصحیح و چاپ مناقب العارفین افلاکی در دو جلد (آنکارا، ۱۹۵۹ـ۱۹۶۱؛ ترجمۀ آن: آنکارا، ۱۹۵۳ـ۱۹۵۴)؛ دستور زبان فارسی با همکاری احمد آتش (استانبول، ۱۹۵۸)؛ مولانا و اطرافیانش (استانبول، ۱۹۷۷)؛ منتخباتی از نثر کهن ایران، با همکاری پارسی نویسان آسیای صغیر (تهران، ۱۳۷۱ش).
یازیجی، تَحْسین
پژوهشگر و مترجم ترکیه ای. دورۀ دبیرستان را در استانبول به پایان برد و سپس به مدرسۀ عالی تربیت معلم راه یافت. در ۱۹۴۵، تحصیلاتش را در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه استانبول به پایان رساند و درپی آن موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری از دانشکدۀ زبان و تاریخ و جغرافیای دانشگاه آنکارا شد (۱۹۴۸). یازیجی استاد دانشگاه استانبول (از ۱۹۶۵) و رئیس دانشکدۀ ادبیات این دانشگاه، رئیس بخش زبان ها و ادبیات مشرق (در ۱۹۸۰) و سرپرست هیئت علمی بخشی از دایرةالمعارف بنیاد دیانت، و عضو هیئت تحریریۀ دایرةالمعارف ایرانیکا نیز بوده است. از آثارش: تصحیح و چاپ مناقب العارفین افلاکی در دو جلد (آنکارا، ۱۹۵۹ـ۱۹۶۱؛ ترجمۀ آن: آنکارا، ۱۹۵۳ـ۱۹۵۴)؛ دستور زبان فارسی با همکاری احمد آتش (استانبول، ۱۹۵۸)؛ مولانا و اطرافیانش (استانبول، ۱۹۷۷)؛ منتخباتی از نثر کهن ایران، با همکاری پارسی نویسان آسیای صغیر (تهران، ۱۳۷۱ش).
wikijoo: یازیجی،_تحسین_(۱۹۲۲ـ۲۰۰۲)