اقتصاد ایران

اقتصاد ایران یک اقتصاد ترکیبی و در حال گذار، شامل یک بخش عمومی بزرگ است، که در حدود ۶۰ درصد آن به شیوه متمرکز و دستوری اداره می شود. بخش عمده ای از صادرات در ایران بر پایهٔ صادرات نفت و گاز است (۸۰٪). در سال ۲۰۱۰ این صادرات ۶۰٪ درآمد دولت را شامل شده است. اقتصاد ایران یکی از معدود اقتصادهای بزرگ است که در جریان بحران مالی ۲۰۰۷-۲۰۰۹ به طور مستقیم لطمه ندید.
گروه اول: کشورهای سودان و اردن که بدهی آن ها به قبل از انقلاب بر می گردد.
گروه دوم: کشورهایی که بدهی آن ها به بیش از ۲۰ سال قبل بازمی گردد. در این گروه نام کشورهایی مانند تانزانیا، نیکاراگوئه و کره شمالی دیده می شود.
گروه سوم: در این گروه کشورهایی مانند چین، هند، ژاپن و کره جنوبی قرار دارند که بدهی آن ها در سال های اخیر شکل گرفته و عمده مطالبات ایران مربوط به آن ها است.
خانوارهای شهری:ماهیانه معادل ۱۳۰$ دلار آمریکا (۲۰۱۹)
خانوارهای روستایی:
قیمت بالای نفت در سال های اخیر به دولت ایران این امکان را داده است تا سالیانه بالغ بر ۹۰ میلیارد دلار، ارز آوری داشته باشد. بر پایه آمار بانک مرکزی ایران نرخ تورم در سال ۲۰۱۰ تا ۱۱٫۵٪ کاهش پیدا کرده است. اقتصاد تنها رشد متوسط را به خود دیده است. ناکارآمدی اقتصاد و سرمایه گذاری ناکافی داخلی و خارجی باعث ایجاد تورم در سال های اخیر شده در حال حاضر ایران از لحاظ برابری قدرت خرید، هجدهمین کشور در دنیا و بر اساس فهرست صندوق بین المللی پول ایران رتبه ۲۹ را دارا می باشد.

اقتصاد ایران یک بخش عمومی بزرگ که تخمینی ۵۰٪ از اقتصاد متمرکز را شامل می شود. بخش عمده ای از صادرات در ایران بر پایهٔ صادرات نفت و گاز است.
• «مهمترین عامل تورم در ایران استفاده بی رویه دولت ها از منابع بانکی و در راس آن از منابع بانک مرکزی بوده است. دولت ها بدون توجه به امکانات مالی و فیزیکی کشور در برخی از سالها به تزریق منابع مالی به اقتصاد پرداخته اند.» -> محمدحسین عادلی
• «عزم ملی برای اقتصاد یعنی چشم داشتی به خارج از کشور نداشته باشیم و چشم دوختن به خارج تا به امروز هیچ کشوری را مستغنی نکرده و بلکه روز به روز کشور را محتاج می کند.» -> حمیدرضا حاجی بابایی
• «عدالت پدیده ای جدا از آزادی نیست. عدالت نه مانع آزادی، که مکمل آزادی است؛ و آزادی نه مانع عدالت، که مکمل عدالت است. به تعبیر من، همینطور که طبق تعریف لیبرال دمکراسی مردم بصورت برابر و آزاد پای صندوق رای رفته و رای می دهند، چرا در صحنه اقتصاد نباید چنین باشد؟ چرا باید اقتصاد را از سیاست جدا کنیم؟ چرا باید تمامیت جامعه را از آن بگیریم؟ در صحنه اقتصاد و محیط کار هم، همه با هم برابر نیستند.» -> فریبرز رئیس دانا
• «در دنیای امروز، اقتصاد دانایی محور، هر روز به طور فزاینده ای بیش تر مورد توجه قرار می گیرد چرا که راه آینده اقتصادها برای تولید اشتغال و تولید اشتغال با ارزش افزوده، تأکید هر چه بیش تر است بر تولید دانش محور که بخشی است از اقتصاد دانایی محور.» -> محمد نهاوندیان
• «اگر به ترکیب درآمدهای دولت در سال های اخیر توجه کنیم، می بینیم ۶۵ درصد درآمد دولت از ناحیه درآمدهای نفتی است و مابقی آن را مالیات و سایر درآمدها تشکیل می دهد که این یکی از آسیب های جدی در اقتصاد کشور به شمار می آید، چرا که درآمد نفتی درآمدی مطمئن نیست؛ به این دلیل که قیمت نفت در بازار جهانی تعیین می شود و دولت ایران دخالتی در تعیین قیمت ندارد و این تغییرات منجر به آسیب به اقتصاد کشور می شود.» -> داوود دانش جعفری
• «واقعیت اما این است که بخش عمده ای از مشکلات اقتصادی کشور، زاییده فراموشی فرهنگی ما در طول سال های گذشته است؛ وقتی که کسب درآمد نامشروع به یک «ارزش» در نزد اذهان عمومی بدل شده و فردی که چنین رفتاری داشته باشد را «زرنگ» خطاب می کنند، چطور می توانیم امیدوار باشیم در اقتصاد به نتیجه روشنی برسیم؟ وقتی که رشوه در فرایندهای اداری به یک امر مباح بدل شده، چطور می توانیم صاحب اقتصادی روبه رشد باشیم؟» -> مجتبی راعی
• « بر این باور هستم که هیچ سیاستمداری نباید به زبان نیازاقتصادی روز مردم صحبت کند. باید اقتصاد ایران را با برنامه پیش برد و این برنامه حداقل نیازمند یک سری فعالیت ٢٠ ساله است. در سال ٨٤، با نابود کردن نهاد برنامه ریزی، توانستند اقتصاد ایران را در مسیر نابودی بیندازند... مشکل در اقتصاد نیست. مشکل اجتماع و فرهنگ است..» -> عبدالله رمضان زاده