محیی الدین حق شناس

محیی الدین حق شناس شاعر و ادیب نامی کرد (زاده زمستان ۱۳۰۳ در سنندج - درگذشته ۱۳۹۲/۷/۲۳ در سنندج) و خالق اثر «شاره که م سنه» (شهر من سنندج) بود.
خبرگزاری مهر مورخ ۱۳۹۲/۷/۲۴
خبرگزاری ایسنا - استان کردستان مورخ ۱۳۹۲/۷/۲۳
خبرگزاری بین المللی کردپرس مورخ ۱۳۹۲/۷/۲۳
خبرگزاری ایرنا مورخ ۱۳۹۲/۷/۲۳
استاد مُحی الدین حق شناس، روز ۲۲ دی ماه سال ۱۳۰۳ شمسی، در محلّه ی «قطارچیان» (یکی از محلات قدیمی شهر سنندج) دیده به جهان گشود. در اوان کودکی، به رسم معمول به مکتب رفت؛ گلستان و بوستان آموخت و بدین ترتیب ذوق ادبی اش شکوفا شد؛ چنانکه با وجود عدم آشنایی عمیق با اصول و قواعد شعری، شعر می گفت و الحق زیبا می سرود.
چند سال بعد راهی دبیرستان شد و دیپلم گرفت. از سال ۱۳۲۲ به تشویق یکی از اُستادان خود، به طور جدی به سرودن شعر پرداخت. بعدها در وزارت فرهنگ استخدام و به عنوان آموزگار راهی کرمانشاه شد. در سال ۱۳۲۷ به سنندج بازگشت و در آبان ماه همان سال ازدواج کرد؛ ازدواجی که دو دختر و دو پسر ثمر آن بود.
وی همکاری خود با رادیوی محلی سنندج را با حضور در برنامه رادیویی " شعر و سخن شیرین" آغاز کرد. اشعارش بزودی ورد زبان مردم کوچه و بازار شد؛ آثاری که برخی از آن ها تاکنون به چاپ نرسیده اند.

محیی الدین حق شناس (۱۹۲۵، سنندج - ۱۵ اکتبر ۲۰۱۳، سنندج) آموزگار، شاعر کُردی-فارسی ایرانی بود.
• «از دوران کودکی به شعر علاقهٔ وافری داشتم و چون دارای حافظه ای قوی بودم با یک بار خواندن یا شنیدن غزلی آن را به خاطر می سپردم، کم کم خودم هم به سرودن شعر شروع نمودم و چون نتوانستم یا نخواستم اصول و قواعد شاعری را بیاموزم، در نتیجه شعرم خود-رو و صیقل نخورده از آب درآمد.»