محمود فلکی شاعر، داستان نویس، منتقد و پژوهشگر مقیم آلمان.دکتر محمود فلکی متولد اول خرداد 1330(1951) رامسر، فعالیت ادبی اش را در 1351 با چاپ شعر در مجله ی "فردوسی" و سپس "نگین" آغاز کرد. در ایران، در رشته های شیمی و کتابداری تحصیل کرد و ویراستار دانشگاه آزاد در تهران و کتابدار بود. در سال 1362(1983) به آلمان مهاجرت کرد.در آلمان، در رشته های "زبان و ادبیات آلمانی" ( Germanistik ) و ایرانشناسی ( Iranistik ) تحصیل کرده است. او دکترایش را در همین رشته ها در دانشگاه هامبورگ گرفت. موضوع رساله ی دکترا: "گوته و حافظ: درک یا کژفهمی متقابل فرهنگ آلمانی و ایرانی"فعالیتِ ادبی فلکی پهنه های شعر، داستان و نقد و پژوهش را دربرمی گیرد، که تاکنون 22 کتاب از او منتشر شده است. چند مجموعه شعر و داستان های کوتاه و رُمان های اوبه زبان آلمانی و پاره ای از شعرهایش به انگلیسی و سوئدی و کردی منتشر شده اند. ترجمه ی رُمان "سایه ها" در آلمان با استقبال خوبی مواجه شده و در مدت کوتاه چند ماهه به چاپ دوم رسیده است.
• «به گمانم در ایران، پست مدرن عمدتاٌ بد فهمیده شده یا اصلاٌ فهمیده نشده است. معمولاٌ پست مدرن را پدیده ای ضد مدرنیته و ضد خرد میدانند؛ در حالی که تمام تلاش پست مدرن رسیدن به هدفهای آغازین و پایه ای مدرنیته است. و بدتر این که حتا عده ای در پست مدرن نشانه های عرفان می جویند، که باوری پیش مدرن و خردستیز است.»• «پست مدرن، یعنی بازیابی یا احیای ایدههای پایهایی مدرنیته. پست مدرن جهشی نوین برای حصول به هستهٔ اندیشهٔ سیاسی- اجتماعیی مدرنیته، یعنی اصل آزادیی فردیت است.» (گفتاورد از ) در واقع اساس انتقاد پست مدرن بر مدرنیته این است که مدرنیته نتوانست به طور کامل به هدفش، یعنی آزادیی فردیت، که جنبش نوزایی (رنسانس) بر پایهٔ آن شکل می گیرد، دست یابد؛ چیزی که لیوتار آن را ناتمامیت تراژیک مدرنیته می نامد. -> پیتر انگلمن
• «به گمانم در ایران، پست مدرن عمدتاٌ بد فهمیده شده یا اصلاٌ فهمیده نشده است. معمولاٌ پست مدرن را پدیده ای ضد مدرنیته و ضد خرد میدانند؛ در حالی که تمام تلاش پست مدرن رسیدن به هدفهای آغازین و پایه ای مدرنیته است. و بدتر این که حتا عده ای در پست مدرن نشانه های عرفان می جویند، که باوری پیش مدرن و خردستیز است.»• «پست مدرن، یعنی بازیابی یا احیای ایدههای پایهایی مدرنیته. پست مدرن جهشی نوین برای حصول به هستهٔ اندیشهٔ سیاسی- اجتماعیی مدرنیته، یعنی اصل آزادیی فردیت است.» (گفتاورد از ) در واقع اساس انتقاد پست مدرن بر مدرنیته این است که مدرنیته نتوانست به طور کامل به هدفش، یعنی آزادیی فردیت، که جنبش نوزایی (رنسانس) بر پایهٔ آن شکل می گیرد، دست یابد؛ چیزی که لیوتار آن را ناتمامیت تراژیک مدرنیته می نامد. -> پیتر انگلمن
wikiquote: محمود_فلکی