هجره

هجرة. [ هَُ رَ ] (ع اِمص ) از زمینی به زمینی رفتن . (منتهی الارب ). خروج از سرزمینی به سوی سرزمین دیگر. (اقرب الموارد). هِجرَت . رجوع به هجرت و هِجرة شود.

هجرة. [ هََ رَ ] (ع اِ) سال تمام . (منتهی الارب ). || (ص ) زن فربه تمام اندام . (اقرب الموارد).

هجرة. [ هَِ رَ ] (اِخ )از نواحی یمامة و در آنجا قریه و نخلستانهاست بنی قیس بن ثعلبة را. (از معجم البلدان ). و در موضع دیگر گفته است آبکی است مر بنی قیس را. (از معجم البلدان ).

هجرة. [ هَِ رَ ] (ع اِمص ) خروج از سرزمینی برای سکونت در سرزمین دیگر. (معجم متن اللغة). || اسم از هَجَرَ. ضد وصل .(معجم متن اللغة). اسم از تهاجر. (اقرب الموارد). || نوع . (اقرب الموارد). رجوع به هجرت شود.