مسعود فراستی

مسعود فراستی (۱۳۳۰ / ۱۹۵۱م) نویسنده، مترجم، جامعه شناس، ناقد سینمایی و سینماگر ایرانی.
• «من از مجله فردوسی شروع کردم و نمی دانم نقادی از کجا شروع شده اما تمایلش باید از خانه و پدرم شکل گرفته باشد. من در بچگی آدمی بسیار درس خوان و جدی بودم که فقط یک رفیق داشتم. مدرسه خیلی بدی می رفتم. مدرسه ای بورژوا و من از نظر طبقاتی اصلاً به آن مدرسه نمی خوردم. اینها اذیت کننده بود ولی باعث نمی شد که من جا بزنم. چون پدرم اصلاً اهل جا زدن نبود. ریاضی ام همیشه بیست بود و انشاهای تندی می نوشتم. از شش سالگی به مدرسه رفتم و ادبیات خواندن را از ۱۲ سالگی شروع کردم. جلسات نقد کتاب و شعر می گذاشتیم و روشنفکر تمام عیاری شده بودم.»• «همه سینمای آمریکا سینمای ملّی شان است. حتی فیلم های مبتذل و آشغالش. فرهنگ و لایف استایل آمریکایی تویش هست. معلوم می شود که این سینما آینه این آدم هاست. سینمای ما آینهٔ آدم هایمان نیستند. فیلم ها نه آینه جامعه اند و نه آینه فیلمساز.»• «من فاصله ام را {با سیاست} حفظ می کنم. آدم یک زمانی مرض دارد که من داشتم و همه چیز را سیاسی می دیدم. وقتی دربارهٔ گرانی و فلان و بهمان چیز حرف می زنیم سیاسی نیست. اقتصادی-اجتماعی است. من اقتصاد می فهمم اما اقتصاد سیاسی هم با سیاست فرق دارد. سعی می کنم از این بحث های سیاست زده ها و شایعات فاصله بگیرم.• نوشتن برایم مسئله است؛ تغییر است نه تفسیر. نقد برایم سوژه است نه ابژه.• ابتذال در سینمای ما فقط به فیلمفارسی محدود نمی شود. فیلم انتلکت هم مبتذل می شود و «فیلم ارزشی» نیز.• بسیاری از نقدهایم را یک شبه نوشته ام. حتی نقدهای بلندی مثل هامون و آتش سبز.• اگر مجبور نباشم- که اغلب هستم- فقط دربارهٔ فیلم ها یا چیزهایی که بسیار دوست دارم یا بسیار بدم می آید می نویسم. باید چیزی یا فیلمی خیلی مسئله ام شود تا بنویسم.• هیچ فیلم ایرانی ای را برای نوشتن دو بار ندیده ام. فرنگی چرا.• تو نوشتن خودم را سانسور نمی کنم و رودربایستی ندارم، گاهی شاید کمی ملاحظه. به جز یک نقد از هیچ کدام از نوشته هایم پشیمان نیستم.• «مرتضی آوینی در ۲ سال آخر حیاتش که من نیز با وی همراه بودم به شدت مورد حمله هر دوطرف روشنفکر و به اصطلاح مذهبی روشنفکر بود و همچنان نیز هست. امروز این ها سعی می کنند مرتضی را به یک گرایش سیاسی متعلق بدانند و از آن زاویه به او نگاه کنند اما باید دانست که مرتضی کار سیاسی نکرد و هیچ گرایش سیاسی نیز نداشت. وی نه به چپ آن زمان تمایلی داشت و نه به جناح راست اما به انقلاب اعتقاد داشت، به مردم اعتقاد داشت به جنگ دفاعی نیز اعتقاد داشت اما به گرایشات تمایلی نداشت. سیاسیّونی که می خواهند طرفی از جناح بندی مرتضی ببرند سودی نخواهند برد چرا که این یارکشی سیاسی بی ارزش بوده و مرتضی همواره مستقل بوده و هست.»• «عده ای مرتضی را سردمدار سینمای تروریسم می دانند که از جمله این افراد طیف آقای قوچانی هستند و البته طیفی نیز او را سردمدار و پرچمدار سینمای انقلابی می دانند که هیچ کدام صحیح نیست. امروز متأسفانه برخی از طرفداران خاصِّ مرتضی آثارش را طوری حذف می کنند که با افکار و عقاید و گرایششان سازگار باشد و این اصلاً ربطی به خودِ مرتضی ندارد. متأسفانه در این بخش سیاستمداران ما هم در اشتباهند چرا که در گیر سیاست بازی هستند و این فیلم های اخیری که ساخته شده نیز درگیری سیاسی است.»• «مرتضی کسی بود که در ایتدا یک روشنفکر معمولی بود، مدّتی در گیر نیچه بازی شد و بعد به طور جدی به روشنفکری پرداخت اما بعد از تحولی که دفعی و ناگهانی و بدون عمق نبود به جبهه انقلاب پیوست و بعد از جنگ نیز صدای بلند فرهنگی جبهه طرفداران انقلاب شد.»• «چیزی که مرتضی از سینما می خواست این بود که به مردم فقیر فخر نفروشد، گدای جایزه بی هویت نباشد و مماس با نیازهای مردمش باشد.»• «به نظر من ابراهیم حاتمی کیا بهترین کارگردان ایرانی است.

wikiquote: مسعود_فراستی

دانشنامه عمومی

نقل قول ها