را ه رفتن آهسته و با احتیاط در تاریکی چون کوران
کور کورکی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کورکورکی. [ رَ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) راه رفتن آهسته و بااحتیاط در تاریکی چون کوران.
گویش مازنی
/koor kooraki/ از روی بی فکری – کورکورانه
از روی بی فکری – کورکورانه
کلمات دیگر: