ابراهیم بن عبدالعزیز لوزی (۱۲۱۷–۱۲۸۸م) نویسنده و تاریخ نگار اندلسی در سدهٔ هفتم هجری بود که بیشتر در دمشق زیست. او در شام، قاضی مالکی ها شد، سپس در دارالحدیث ظاهریه، استاد بزرگ برگزیده شد. به هنگام حج در ینبع درگذشت. اختصار وفیات الأعیان را در سه جزء نگاشت.
ابراهیم بن عبدالعزیز لوزی
دانشنامه عمومی
کلمات دیگر: