منسوب به دکن که ولایتی است در هند .
دکنی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دکنی. [ دَ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به دکن ، که ولایتی است در هند. رجوع به دکن شود.
- حریر دکنی ؛ حریر که از دکن آرند. ( از آنندراج ). و رجوع به دکن شود.
- حریر دکنی ؛ حریر که از دکن آرند. ( از آنندراج ). و رجوع به دکن شود.
گویش مازنی
/dakenni/ کنده شده - کنده ی درخت
۱کنده شده ۲کنده ی درخت
کلمات دیگر: