اقا حسین خوانساری

wikishia: شیخ الاسلامی داشت و به مدد نفوذی که بر شاه سلمیان صفوی داشت، توانست حکمت و دانشهای عقلی را که از استادان به نام آن روز همچون میرفندرسکی و ملا محمدتقی مجلسی و دیگران فرا گرفته بود، در حوزه اصفهان ترویج نمود.
آقا حسین خوانساری فرزند جمال الدین محمّد خوانساری در سال ۱۰۱۶ق در خوانسار به دنیا آمد.
آقا حسین خوانساری در کودکی جهت تحصیل علوم دینی به اصفهان هجرت نمود و در مدرسه خواجه ملک جنب مسجد شیخ لطف الله مشغول تحصیل شد. تحصیل او در آن مدرسه به علت فقرش با سختی همراه بود به طوری که در اوایل که در مدرسه بسر می برد قادر نبود جهت گرم کردن خود آتش فراهم آورد و لذا لحاف کهنه ای را که داشت به خود می پیچید و در اطراف حجره راه می رفت تا به این وسیله خود را گرم کند.
محقق خوانساری در اوایل بیشتر به تحصیل فلسفه و حکمت می پرداخت؛ ولی بعد از مدتی به فقه نیز روی آورد به طوری که جنبه فقاهت او از دانش فلسفی اش بیشتر گردید.
آقا حسین خوانساری در نزد بزرگان بسیاری از علما چون میرفندرسکی، ملّا محمّدتقی مجلسی، خلیفه سلطان، ملا حیدر خوانساری، میرزا رفیع الدین نائینی کسب علم نمود تا جایی که به سبب اساتید بسیاری که از محضرشان کسب علم نموده ملقّب به «تلمیذ البشر» گشت.
آقا حسین در کلام، فلسفه و فقه و اصول تبحّر تمام داشت و ریاست علمی و مذهبی زمان خود بود. تا جایی که به او لقب «استاد الکلّ فی الکلّ» دادند به جهت آنکه در هر یک از دروس معقول و منقول تدریس میکرد.
محقق خوانساری در تیزهوشی، نکته سنجی، حضور ذهن و سرعت انتقال چنان بود که برای فهم مطالب، نیاز به فکر کردن نداشت. بلکه در تدریس، بدون مقدمه سخن می گفت و در هنگام درس دادن، کتاب به دست نمی گرفت و در مجالس هم به اندازه ضرورت سخن می گفت و حاضرجوابی، از خصوصیات او بود.
برنامه و اصولی که در مدرسه آقا حسین خوانسای مورد توجه بود و از آن پیروی می شد، عبارت بود از: