میراگر

به منظور کاهش ارتعاشات ناشی از باد یا زلزله در ساختمان های بلند، ابزاری ابداع گردیده و استفاده شده اند. ابزار کاهش ارتعاشات سازه بر اساس نیاز سیستم آنها به چند گروه تقسیم شده اند.
دینامیک سازه ها
کنترل سازه ها در برابر زلزله
کنترل ارتعاشات سازه ها
ابزار کنترل غیر فعال (Passive) سیستم هایی هستند که نیاز به منبع انرژی خارجی ندارند. این ابزار از نیروهایی که در پاسخ به حرکت سازه در داخل آنها ایجاد می شود بهره میگیرند. جداساز پایه (Base Isolation) ، میراگر جرمی تنظیم شده (TMD) میراگر اصطکاکی (Friction Damper) ، میراگر فلزی تسلیمی ADAS ، میراگر ویسکوز و میراگر ویسکو الاستیک از این گروهند.
در کنترل فعال (Active)، پاسخهای سازه توسط انرژی خارجی وارده بر سازه کاهش می یابد. این سیستم ها دستگاههای قابل کنترلی هستند که توسط ابزار کمکی همواره در حال وارد کردن نیروهای کنترلی به ساختمان هستند. به عنوان مثال کابلی به ساختمان وصل می شود و در جهت خلاف نیروهای برشی وارده زلزله به ساختمان نیرو وارد میکند. سیستم های فعال از غیر فعال موثرتر هستند، اما علی رغم عملکرد عالی، مشکل بزرگ هزینه های اجرایی و نگهداری را دارند. نمونه این گونه سیستم ها میراگرهای جرمی فعال (AMD) میباشد.
سیستم های نیمه فعال (Semi-active) دستگاههای قابل کنترلی هستند که نسبت به سیستم های کنترل فعال نیازمند انرژی به مراتب کمتری هستند. در این سیستم ها انرژی به داخل سیستم تزریق نمی شود و بنابراین پایداری در تمام مراحل باقی خواهد ماند. به عنوان نمونه میتوان از میراگر با مجرای متغیر (Variable orifice) برای ایجاد سختی متغیر نام برد.

میراگَر (damper)
هر نوع وسیله ای برای تضعیف یا توقف ارتعاش یا نوسان. از آن جمله است وسیله ای که برای توقف ارتعاش سیم های پیانو به کار می رود. این اصطلاح (دَمپر) به معنای خفه کن دودکش نیز به کار می رود. خفه کن صفحۀ متحرکی است که برای تنظیم جریان هوا در دودکش بخاری یا کوره نصب می شود.