میا فارو

میا فارو (به انگلیسی: Mia Farrow) هنرپیشه آمریکایی و نامزد دریافت و برندهٔ جوایز مختلفی از جمله گلدن گلوب، بافتا و سن سباستین بهترین بازیگر نقش اول و مکمل زن می باشد. فارو علاوه بر بازیگری، به فعالیت های بشر دوستانه نیز مشغول است و در سال ۲۰۰۰ به عنوان سفیر صلح و دوستی یونیسف برگزیده شد. او همچنین چندین بار از منطقهٔ بحران زدهٔ دارفور سودان بازدید کرده و سایتی را برای کمک به پناهجویان دارفوری که قربانی نسل کشی قومی شده اند راه اندازی کرده است و گزارش ها و عکس های خود از این منطقه را در سایت مزبور قرار می دهد. این عکس ها در مجلهٔ پیپل نیز به چاپ رسیده اند. مجله تایم نیز در سال ۲۰۰۸، میا فارو را به عنوان یکی از ۱۰۰ نفر تأثیرگذارترین مردم جهان انتخاب کرد.
ماتئو فینیز پروین (۱۹۷۰)
ساشا ویلیر پروین (۱۹۷۰)
فلچر فارو پروین (۱۹۷۴)
فرزندخواندگان :سون ئی، لارک سونگ، سامر سونگ، موزز، دیلان، تم، ایسایا، کوئینسی، فرانکی مین، تادئوس، گابریل
برنده جایزه دیوید بهترین هنرپیشه زن خارجی در سال ۱۹۶۹ برای فیلم بچه رزماریبرنده جایزه فوتوگراماس دو پلاتای بهترین هنرپیشه خارجی در سال ۱۹۷۰ برای بچه رزماریبرنده جایزه سن سباستین بهترین هنرپیشه زن در سال ۱۹۷۲ برای دنبالم بیا!برنده جایزه KCFCC بهترین هنرپیشه نقش مکل زندر سال ۱۹۸۴ برای فیلم زلیگبرنده جایزه NBR بهترین هنرپیشه زن در سال ۱۹۹۰ برای فیلم آلیس
میا فارو با نام ماریا د لوردس ویلرس فارو (انگلیسی: Maria de Lourdes Villiers Farrow) در ۹ فوریه ۱۹۴۵، در شهر لوس آنجلس ایالت کالیفرنیای آمریکا به دنیا آمد. پدرش جان فارو، کارگردان و مادرش مورین اوسالیوان، هنرپیشهٔ سینما بود. اولین حضور او در برابر دوربین در سال ۱۹۴۷ رقم خورد ولی فعالیت جدیش در سینما را از سال ۱۹۵۹ آغاز کرد. فارو ابتدا در نقش هایی کوچک ظاهر می شد ولی بازی در مجموعه تلویزیونی پیتون پلیس نام او را بر سر زبان ها انداخت و جایزه گلدن گلوب آینده دارترین نوستاره زن سینما را در سال ۱۹۶۵ برایش به ارمغان آورد. موفقیت بعدی او با فیلم بچه رزماری به کارگردانی رومن پولانسکی رقم خورد و او نامزد دریافت چندین جایزه ار جمله گلدن گلوب بهترین هنرپیشه زن و برندهٔ دو جایزه اسپانیایی پرمیوس فوتوگراماس دو پلاتا و ایتالیایی پرمی دیوید دی دوناتلو برای این فیلم گردید.

رجوع شود به:فارو، میا (۱۹۴۵)