مفتاح الفلاح

wikiahlb: مفتاح الفلاح از علی بن طیفور بسطامی از اعلام قرن یازدهم هجری که در ترجمه ی مفتاح الفلاح شیخ بهایی نوشته است، برنامه ای روحی و روانی برای تمام اوقات شبانه روز می باشد. (جهت اطلاع بیشتر از کتاب مفتاح می توان به کتابشناسیای که ذیل کتاب مفتاح الفلاح در لوح نور الجنان انجام شده رجوع نمود.)
استاد حسن زاده آملی بر این ترجمه مقدمه ای نوشته و میفرمایند که: «منهاج النجاح فی ترجمة مفتاح الفلاح»، یکی از مائده های پر فائده آسمانی است که عائد نفوس شیّقه و شیفته به کمال می گردد.
انسان آگاه و زبان دان و گوهرشناس باید بدان انس بگیرد تا قداست و نفاست چنان درّ یتیم را دریابد، و گر نه زبان قلم در وصف و تحریر آن زبونست.
مرحوم آیت الله مولی حسینقلی همدانی که به فرموده بعضی از مشایخ ما، سیصد تن از اولیاء اللَّه در محضر انور او تربیت شده اند، می فرمود: «مفتاح الفلاح» شیخ بهائی برای عمل کردن خوب است.
خود «منهاج» لسان صدق فصیحی است که پیش از مراجعه به تراجم رجال علم، و تذکره های ارباب قلم معرّف مقام شامخ دانشمند بزرگ بسطامی، و فسحت میدان فضل و کمال اوست. زیرا که به حکم محکم قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ اثر هر کس نمودار دارائی اوست.
انتشارات حکمت علاوه بر اینکه در تصحیح کتاب سعی بلیغ مبذول داشته است تا با طبع مطبوع و خوب به طرزی بدیع و مطلوب به رسم بهترین هدیه مرغوب در دست ارباب معرفت و کمال قرار گیرد، عباراتی که از اصل در «منهاج» ترجمه نشده اند با قلمی شیوا و رسا ترجمه و با اضافه بعضی تعلیقات بر آن فزوده است و برای تمیز فرع با اصل، ترجمه طاری را در میان معقوفتین نهاده است.