لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">اجناب. [ اِ ] ( ع مص ) دور داشتن. ( منتهی الارب ). دور کردن. ( تاج المصادر ). || جُنُب گردیدن. ( زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر ). ناپاک شدن آدمی از آرمش یااحتلام. || در باد جنوب درآمدن. ( منتهی الارب ). بجانب جنوب رفتن. از جانب جنوب رفتن. ( زوزنی ).<br><hr>اجناب. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جُنُب.</div>

اجناب. [ اِ ] ( ع مص ) دور داشتن. ( منتهی الارب ). دور کردن. ( تاج المصادر ). || جُنُب گردیدن. ( زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر ). ناپاک شدن آدمی از آرمش یااحتلام. || در باد جنوب درآمدن. ( منتهی الارب ). بجانب جنوب رفتن. از جانب جنوب رفتن. ( زوزنی ). اجناب. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جُنُب.

<div class="boxBd">دور داشتن</div>

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">اجناب .</span> [ اِ ] (ع مص ) دور داشتن . (منتهی الارب ). دور کردن . (تاج المصادر). || جُنُب گردیدن . (زوزنی ) (منتهی الارب ) (تاج المصادر). ناپاک شدن آدمی از آرمش یااحتلام . || در باد جنوب درآمدن . (منتهی الارب ). بجانب جنوب رفتن . از جانب جنوب رفتن . (زوزنی ).<br></p>

اجناب . [ اِ ] (ع مص ) دور داشتن . (منتهی الارب ). دور کردن . (تاج المصادر). || جُنُب گردیدن . (زوزنی ) (منتهی الارب ) (تاج المصادر). ناپاک شدن آدمی از آرمش یااحتلام . || در باد جنوب درآمدن . (منتهی الارب ). بجانب جنوب رفتن . از جانب جنوب رفتن . (زوزنی ).