<hr> <b>مترادف پندگو</b> : اندرزگو، ناصح، نصیحت گو، واعظ <br>

مترادف پندگو : اندرزگو، ناصح، نصیحت گو، واعظ

<div class="boxBd">پندگو. [ پ َ ] ( نف مرکب ) پندگوی. ناصح. واعظ. اندرزگو. نصیحت گر. نصیحت گذار : <br>چو از پندگوی آن شنید اردشیر<br>بگلنار گفت این سخن یاد گیر.<div class="au">فردوسی.</div>کافور بر جراحتم الماس ریزه شد<br>ای پندگو بباش کزین ریشتر شود.<div class="au">باقر کاشی ( از آنندراج ).</div>پیاله گر بکف آید به پندگو منگر<br>چو گل بود نظر از روی باغبان بردار.<div class="au">کلیم کاشی ( ازآنندراج ).</div></div>

پندگو. [ پ َ ] ( نف مرکب ) پندگوی. ناصح. واعظ. اندرزگو. نصیحت گر. نصیحت گذار : چو از پندگوی آن شنید اردشیر بگلنار گفت این سخن یاد گیر. فردوسی. کافور بر جراحتم الماس ریزه شد ای پندگو بباش کزین ریشتر شود. باقر کاشی ( از آنندراج ). پیاله گر بکف آید به پندگو منگر چو گل بود نظر از روی باغبان بردار. کلیم 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">پندگوینده، اندرزگو، نصیحت گو.</div>

پندگوینده، اندرزگو، نصیحت گو.

فرهنگ عمید

<p>اندرزگو، ناصح، نصیحتگو، واعظ</p>

اندرزگو، ناصح، نصیحتگو، واعظ

پندگو

مترادف و متضاد

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید