قفا
هیره
فارسی به عربی
مترادف و متضاد
قفا، پشت گردن، پس گردن، هیره
فرهنگ فارسی
( صفت ) حیز . توضیح ۱- به جای حظی صحیح نیست زیرا کلمه فارسی و بشکل هیز به های هوز باید نوشته شود. صاحب فرهنگ رشیدی گویدهیز مخنث که مردم حیز گویند و سپهر کاشانی در کتاب براهین العجم ( باب یازدهم ) گوید : هیز مخنث بود و اینکه حیز بجای ها حای بی نقطه نویسند غلط محض است چه این لغت پارسی است و در فارسی حای غیر منقوطه نیامده است . با این حالت صاحب بهار عجم آنرا به حای حطی ظبط کرده است وبیت ذیل را به میرزا عبدالغنی قبول نسبت داده است: حذر ز صحبت زاهد حیات اگر خواهی که حیز باشد وبزی دیر در جهان مثل است ( خیام پور ) اما تلفظ حائ در بعضی لهجه های ایرانی از جمله دزفول و شوشتر وجود دارد و حیز لهجه ایست در هیز توضیح ۲ - مولف برهان نویسد قفاهیر بروزن مشاهیر صورت خوب و روی نیکو را گویند و ظاهرا این اشتباه از غلط خواندن شعر نصاب بر او عارض شده در این بیت : ریه شش قفاهیره و وجه روی فخذران عقب پاشنه رجل پای . که قفا بمعنی هیره پس گردن است و این لغتی است در فارسی قدیم و صاحب برهان هر دو کلمه را با یکدیگر ترکیب نموده و یکی پنداشته و آن را بمعنی صورت و روی خوب ظبط کرده است . توضیح ۳ - خستین بار مرحوم ادیب نیشابوری متوجه این معنی شده و هیره بیائ مجهول خواند بمعنی پشت گردن ( برخی هیز بمعنی مخنث را از همین ماده دانند چنانکه پشت نیز بهر دو مهنی مزبور در فارسی استعمال شود ) ( برهان قاطع . ).
گویند که کلمه فارسی است بمعنی پس گردن و قفا و استناد بشعر ابو نصر فراهی کنند که گوید : ریه شش قفا هیره و وجه روی فخذ ران عقب پاشنه رجل پای
گویند که کلمه فارسی است بمعنی پس گردن و قفا و استناد بشعر ابو نصر فراهی کنند که گوید : ریه شش قفا هیره و وجه روی فخذ ران عقب پاشنه رجل پای
لغت نامه دهخدا
( هیرة ) هیرة. [ هََ رَ ] ( ع اِ ) زمین آسان و نرم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
هیره. [ ] ( اِ ) گویند که کلمه فارسی است به معنی پس گردن و قفا و استناد به شعر ابونصر فراهی کنند که گوید :
ریه شش قفا هیره و وجه روی
فخذ ران عقب پاشنه رجل پای.
لیکن کلمه هیره در هیچ جا دیده و شنیده نشده است و معنی بیت هم معلوم نیست. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به حیره و قفاهیر شود.
هیره. [ ] ( اِ ) گویند که کلمه فارسی است به معنی پس گردن و قفا و استناد به شعر ابونصر فراهی کنند که گوید :
ریه شش قفا هیره و وجه روی
فخذ ران عقب پاشنه رجل پای.
لیکن کلمه هیره در هیچ جا دیده و شنیده نشده است و معنی بیت هم معلوم نیست. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به حیره و قفاهیر شود.
هیره . [ ] (اِ) گویند که کلمه ٔ فارسی است به معنی پس گردن و قفا و استناد به شعر ابونصر فراهی کنند که گوید :
ریه شش قفا هیره و وجه روی
فخذ ران عقب پاشنه رجل پای .
لیکن کلمه ٔ هیره در هیچ جا دیده و شنیده نشده است و معنی بیت هم معلوم نیست . (یادداشت مؤلف ). رجوع به حیره و قفاهیر شود.
هیرة. [ هََ رَ ] (ع اِ) زمین آسان و نرم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
دانشنامه عمومی
مایت ها یا هیره ها (به انگلیسی: mite) موجوداتی میکروسکوپی از شاخه بندپایان و ردهٔ عنکبوتیان هستند. هیره ها به همراه کنه ها به زیرردهٔ کنه سانان تعلق دارند. هیره ها از پرگونه ترین و موفق ترین بی مهرگان کره زمین هستند.
بسیاری از گونه های هیره آزادانه در خاک زندگی می کنند ولی شمار زیادی از گونه های هیره نیز به عنوان انگل بر روی گیاهان، حیوانات و کپک ها زندگی می کنند. مایت ها اغلب در فضای داخلی اماکنی که ازرطوبت بالایی برخوردارند (مانند خانه)، زندگی می کنند و از مواد آلی موجود در گرد و خاک خانه تغذیه می کنند. قسمت اعظم این مواد آلی شامل سلول های مرده پوست بدن انسان، قارچ ها وذرات ریز مواد غذایی پخش شده در سطح خانه و تکه برگ ها است. مایت ها ذرات مرطوب را جذب می کنند. مایت ها اغلب باعث واکنش های آلرژیک مثل آسم می شوند.
مایت هامتنوع ترین و گوناگون ترین بی مهرگان امروزی می باشند. آن ها جانداران بسیار ریزی هستند که از محیط برای زندگی و بقای خود استفاده کرده اند و بدون دیده شدن رشد کرده و بیشتر و بیشتر شده اند. بسیاری از آنان در آب و خاک زندگی می کنند. اما آن ها همچنین شمار وسیعی از گونه های انگلی در میان حیوانات زنده و گیاهان نیز می باشند و بعضی از آن ها نیز از قارچها تغذیه می کنند.
هر مایت بالغ هشت پا دارد. در فضای مرطوب در ملحفه ها به میزان ۱۲۰۰۰ مایت در هر گرم از وزن ملحفه ها دیده می شود. طول عمر مایت های موجود در گرد و خاک خانه به طور متوسط معادل ۸۰ روز است که در طی این دوره مایت بالغ روزانه ۱تا ۲ تخم می گذارد. در دمای ۶/۲۶ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۷۵ درصد، تکامل تخم ها حدود سی روز به طول می انجامد.
بسیاری از گونه های هیره آزادانه در خاک زندگی می کنند ولی شمار زیادی از گونه های هیره نیز به عنوان انگل بر روی گیاهان، حیوانات و کپک ها زندگی می کنند. مایت ها اغلب در فضای داخلی اماکنی که ازرطوبت بالایی برخوردارند (مانند خانه)، زندگی می کنند و از مواد آلی موجود در گرد و خاک خانه تغذیه می کنند. قسمت اعظم این مواد آلی شامل سلول های مرده پوست بدن انسان، قارچ ها وذرات ریز مواد غذایی پخش شده در سطح خانه و تکه برگ ها است. مایت ها ذرات مرطوب را جذب می کنند. مایت ها اغلب باعث واکنش های آلرژیک مثل آسم می شوند.
مایت هامتنوع ترین و گوناگون ترین بی مهرگان امروزی می باشند. آن ها جانداران بسیار ریزی هستند که از محیط برای زندگی و بقای خود استفاده کرده اند و بدون دیده شدن رشد کرده و بیشتر و بیشتر شده اند. بسیاری از آنان در آب و خاک زندگی می کنند. اما آن ها همچنین شمار وسیعی از گونه های انگلی در میان حیوانات زنده و گیاهان نیز می باشند و بعضی از آن ها نیز از قارچها تغذیه می کنند.
هر مایت بالغ هشت پا دارد. در فضای مرطوب در ملحفه ها به میزان ۱۲۰۰۰ مایت در هر گرم از وزن ملحفه ها دیده می شود. طول عمر مایت های موجود در گرد و خاک خانه به طور متوسط معادل ۸۰ روز است که در طی این دوره مایت بالغ روزانه ۱تا ۲ تخم می گذارد. در دمای ۶/۲۶ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۷۵ درصد، تکامل تخم ها حدود سی روز به طول می انجامد.
wiki: هیره
دانشنامه آزاد فارسی
هیرِه (mite)
از عنکبوتیانکوچک و از وابستگان هیره ها. برخی هیره ها مردارخوار و بعضی شکارچیان آزادزی اند. برخی انگل اند، ازجمله هیرۀ جرب(Sarcoptes scabiei)، و در پوست جانوران نقب می زنند. این امر در انسان ها موجب خارش و در سگ ها موجب گری می شود. هیرۀ قرمز (Dermanyssns) خون ماکیان و سایر پرندگان را می مکد. بقیه هیره ها انگل گیاهان اند. این جانوران در راستۀ کنه ییانقرار دارند. هیرۀ دروگران، از جنس Trombicnla، در مرحلۀ بلوغ بی ضرر است ولی در مرحله لاروی به انسان و جانوران حمله، پوست آن ها را سوراخ و التهاب شدید ایجاد می کند. هیرۀ عنکبوت سرخ (Tetranychns telarius) به سبب تغذیه از شیرۀ گیاهان از آفت های پر دردسر گلخانه هاست. تعدادی از هیره ها در پنیر، آرد، و سایر مواد غذایی زندگی می کنند. این هیره ها در مرحلۀ لاروی با چسبیدن به مگس ها نقل مکان می کنند. برخی دیگر کلاً در آب زندگی می کنند و بسیاری از آن ها انگل حشرات اند.
از عنکبوتیانکوچک و از وابستگان هیره ها. برخی هیره ها مردارخوار و بعضی شکارچیان آزادزی اند. برخی انگل اند، ازجمله هیرۀ جرب(Sarcoptes scabiei)، و در پوست جانوران نقب می زنند. این امر در انسان ها موجب خارش و در سگ ها موجب گری می شود. هیرۀ قرمز (Dermanyssns) خون ماکیان و سایر پرندگان را می مکد. بقیه هیره ها انگل گیاهان اند. این جانوران در راستۀ کنه ییانقرار دارند. هیرۀ دروگران، از جنس Trombicnla، در مرحلۀ بلوغ بی ضرر است ولی در مرحله لاروی به انسان و جانوران حمله، پوست آن ها را سوراخ و التهاب شدید ایجاد می کند. هیرۀ عنکبوت سرخ (Tetranychns telarius) به سبب تغذیه از شیرۀ گیاهان از آفت های پر دردسر گلخانه هاست. تعدادی از هیره ها در پنیر، آرد، و سایر مواد غذایی زندگی می کنند. این هیره ها در مرحلۀ لاروی با چسبیدن به مگس ها نقل مکان می کنند. برخی دیگر کلاً در آب زندگی می کنند و بسیاری از آن ها انگل حشرات اند.
wikijoo: هیره
گویش مازنی
/hire/ شپشک بدن مرغ
شپشک بدن مرغ
واژه نامه بختیاریکا
گده
کلمات دیگر: