برابر پارسی : ( آخردست ) به پایان، پایین گاه
اخردست
برابر پارسی : ( آخردست ) به پایان، پایین گاه
فرهنگ فارسی
( آخر دست ) ( اسم ) ۱ - آخر بار . ۲ - پایین اطاق صف نعال پای ماچان . ۳ - داو آخرقمار دست آخر. ۴ - آخر پایان کار.
آخر بار
آخر بار
فرهنگ معین
( آخردست ) (خَ. دَ ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) ۱ - آخربار. ۲ - پایین اتاق .
لغت نامه دهخدا
( آخردست ) آخردست. [ خ ِ دَ ] ( اِ مرکب ) آخربار. || پایان خانه ، و مرادف آن صف نعال و پای ماچان است. || داو آخر قمار که دست آخر هم گویند. || آخر و پایان کار.
فرهنگ عمید
( آخردست ) ۱. دست آخر، پایان کار.
۲. (اسم ) پایین اتاق، صف نعال.
۳. نوبت آخر.
۴. سرانجام.
۲. (اسم ) پایین اتاق، صف نعال.
۳. نوبت آخر.
۴. سرانجام.
کلمات دیگر: