پیشی

قط

( اسم ) ( بزبان کودکانه ) گربه .

پیشی. ( حامص ) سبقت. سابقه. ( زمخشری ). تبادر. مبادرت. بَدری. قِدم. قُدَمَه. فرطه. زلجان. ( منتهی الارب ). مقابل تأخر. بمعنی پیشدستی آمده که سبقت باشد. ( آنندراج ). پیشی گرفتن بر...، سبقت گرفتن بر او :
به اندیشه در کار پیشی کنیم
بسازیم و با شاه خویشی کنیم.ز کردار نیکو چو بیشی کنی
همی برهماورد پیشی کنی.تو ز همه جهان به پیشی و نام
همچو زجمع روزها شنبدی.تیغش کند برزمانه پیشی
تیرش برد سوی خصم پیغام.بفضل کوش و بدو جوی آبروی از آنک
بمال نیست ، بفضل است پیشی و سپسی.چو در داد بیشی و پیشیت هست
سزد گر شوی بر کیان پیشدست.فرط؛ پیشی کردن و فرستادن پیغام را. عُجرة؛ هر آنچه در وی پیشی نمایند و پنهان کنند. هداء؛ پیشی گرفتن جمل. هذاذ؛ شتر نر پیشی گیرنده. ( منتهی الارب ). تسابق ؛ بر یکدیگر پیشی گرفتن. ( زوزنی ) تقدم و تأخر؛ پیشی و سپسی. ( دانشنامه علائی چ خراسانی ص 98 ). || اولویت. برتری :
برو [بر فریبرز] آفرین کرد شاه جهان
که پیشی ترا باد و فر مهان.در دایره هیچ نقطه را پیشی نیست. || مزیت که بحریف ضعیف دهند در شطرنج و غیره مانند برداشتن رخ خود از عرصه هم از اول بازی :
کرده با جنبش فلک خویشی
باد را داده منزلی پیشی.رجوع به پیشی دادن شود. || قبلاً، بطور مساعده پیش دادن تمام یا قسمتی از مواجب یا جیره و مانند آن را پیش از رسیدن وقت آن پرداختن.

---

پیشی. ( اِ )در تداول اطفال ، گربه. در زبان کودکان گربه و همین کلمه اصل کلمه پیشیک آذری است که معنی گربه دارد.
- پیشی پیشی ؛ آوازی که بدان گربه را خوانند، همچون پیش پیش. مقابل پیشت پیشت که آوازی است راندن گربه را.

سبقت، تقدم، پیش افتادن، پیش بودن.
* پیشی جستن: (مصدر لازم )
۱. تلاش کردن برای پیش افتادن.
۲. = * پیشی گرفتن
* پیشی دادن: (مصدر متعدی ) حق تقدم دادن، فرصت دادن به کسی برای پیش رفتن و جلو افتادن.
* پیشی کردن: (مصدر لازم )
۱. = * پیشی گرفتن.
۲. = * پیشی جستن
* پیشی گرفتن: (مصدر لازم ) پیش افتادن، جلو افتادن.

{incisive} [پزشکی-دندان پزشکی] مربوط به دندان های پیش متـ . بُرنده ای 2

/pishi/ بدرقه – مشایعت - از اصوات برای صدا زدن گریه