کابل شبکه

کابل شبکه بستر ارتباطی کابلی است که برای تبادل داده، اشتراک گذاری و متصل ساختن دستگاه های یک شبکه به یکدیگر یا به سایر شبکه ها استفاده می شود. کابل های شبکه با توجه به نوع هم بندی، پادمان و اندازه شبکه دارای گوناگونی (مانند کابل هم محور، کابل فیبر نوری، کابل زوج به هم تابیده) می باشند و از همین رو است که دستگاه ها می توانند در فاصلهٔ کوتاه و چند متری (برای نمونه به وسیله یک کابل اترنت) یا در فاصله های دور (برای نمونه به وسیله شبکه اینترنت) به هم وصل شوند.
کابل ارزان قیمتی است که نصب آسانی دارد و برای شبکه های LAN سیم بسیار مناسبی است، همچنین نسبت به کواکسیال کم وزن تر و انعطاف پذیرتر است. از دو سیم مسی ایزوله شده که برای کاهش نویز به هم تابیده می شوند و در یک غلاف عایق قرار می گیرند تشکیل شده است. در سیم تلفن که خود نوعی از این کابل است از اتصال دهنده RJ11 استفاده می شود، اما در کابل شبکه اتصال دهنده ای با شماره RJ45 (فیش های مربوط به کابل های T.P. هستند) بکار می رود که دارای هشت مکان برای هشت رشته سیم است.
روکش کابل مانند یک محافظ از کابل شبکه در برابر تهدیدات خارجی، مانند تداخل الکتریکی، سیگنال های مزاحم، ضربات و کشش های احتمالی که به کابل وارد می شود محافظت می کند. این روکش شامل روکش پی وی سی، فویل آلومینیمی، شیلد مسی و نخ ابریشمی ست. بر این اساس می توان کابل شبکه را به انواعی تقسیم کرد که در پایین ملاحظه می کنید.
کابل شبکه بر اساس پهنای باند، سرعت، نویزپذیری، جنس روکش و … به چندین دسته تقسیم می شود. اما به طور استاندارد کابل های شبکه به دسته های Cat1 تا Cat8 تقسیم می شوند. این دسته ها از Cat1 (مخفف Category 1 یا دسته ۱) شروع شده و به Cat8 می رسند. هر چه دسته بندی کابل های شبکه بالاتر باشد، تکنولوژی ساخت آن ها و در نتیجه سرعت انتقال اطلاعات، پهنای باند و نویزپذیری آن ها بهبود پیدا می کنند.