فرافکنی ادبی

فرافکنی ادبی [اصطلاح ادبی ]:فرافکنی ادبی فرایندی روانی است که به موجب آن شاعر یا نویسنده، حالات و احساسات درونی خود را به طبیعت بسط و نسبت می دهد و به همگون سازی عواطف خود با طبیعت می پردازد. نمونه ی چنین فرافکنی را می توان در شعر شاعری اندوهناک از فراق دلدار یافت که نم نم باران را جلوه ی اندوه آسمان از نظاره ی چنین فراقی می داند و آن را همدردی با خود تعبیر می کند.