شباتوم

اولین روز هفته نزد کاهنان بابل؛ ستاره پرستی قوم به سعد و نحس قایل بود که در توالی ایام های ماه قمری، هر ماه را به چهار هفت روزه تقسیم می کردند که شباتوم، این اول هر هفت روزه را از مقوله ایام نحس محسوب و هر گونه کاری در آن روز حرام می بود. عبرانیان ( یهود ) مهاجر در بابل هم این رسم را برداشته و در تمام عالم رسوخ داد. ( رک به در قلمرو وجدان - زرینکوب - ص57 )