شب پرستاره

شبِ پُرستاره (به هلندی: De sterrennacht) یک نقاشی رنگ روغن است که توسط نقاش و طراح معروف پسادریافتگر هلندی، ونسان ون گوگ، در سال ۱۸۸۹ خلق شده است. این اثر نه تنها یکی از شاهکارهای ون گوگ است، بلکه به عنوان یکی از نمادهای هنر نوگرای اروپا نیز به شمار می آید.
ون گوگ این اثر را در بیمارستانی روانی در سن-رمی-دو-پروانس در جنوب فرانسه که در آن بستری بود و یک سال قبل از خودکشی اش کشید. این اثر هم اکنون در موزه هنر مدرن در نیویورک نگهداری می شود.
آسمان در شبی پوشیده شده با ابرهایی چرخ چرخان، ستارگانی فروزان و هلال درخشان ماه، پس زمینه رؤیاگونهٔ این اثر را تشکیل می دهند. اگرچه در توصیف عناصر اثر به وضوح اغراق شده است اما به سادگی می توان با آنها عجین شد. این آسمان چشم بیننده را روی تابلو در تعقیب خطوط خمیده اش به حرکت درمی آورد و دیدی نقطه به نقطه با ستارگان به وجود می آورد. در پایین خط افق و در زیر تپه، شهر کوچکی قرار دارد که آرامش در ساختمان هایش موج می زند. رنگ های تیره خانه هایی با پنجره های روشن. برج بلند کلیسا در مرکز شهر روی ساختمانهایی کوچک تر، تلقینی از مقیاس زمینی به همراه حس ثبات و خداگرایی که معمولاً در کارهای دیگر ونگوگ نیز تکرار شده است می دهد. در سمت چپ اثر، ترکیبی بزرگ، تاریک و تاحدودی مبهم دیده می شود که مقیاس ها را به هم می ریزد و ذهن بیننده را درگیر ماهیت آن می کند. حدس ها از کوه تا بوته ای بزرگ و پر شاخ و برگ، متفاوت است و شناخت به بیننده واگذار شده است.