( مصدر ) ۱- قدم گذاردن فراتر رفتن : چو از نامداران بپالود خوی که سنگ از سرچاه ننهادیی ... ( شا. لغ. ) ۲- پاگذاشتن مستقرشدن : بهر تختگاهی که بنهاد پی نگهداشت آیین شاهان کی . ( نظامی )
پی نهادن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پی نهادن. [ پ َ / پ ِ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) قدم گذاردن. فراتر رفتن :
چو از نامداران بپالود خوی
که سنگ از سر چاه ننهاد پی.
به هر تختگاهی که بنهاد پی
نگه هداشت آیین شاهان کی.
چو از نامداران بپالود خوی
که سنگ از سر چاه ننهاد پی.
فردوسی.
|| پا گذاشتن. قدم نهادن. مستقر شدن : به هر تختگاهی که بنهاد پی
نگه هداشت آیین شاهان کی.
نظامی.
کلمات دیگر: