اسم مصدر از جهان پناه بمعنی پناه جهان .
جهان پناهی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جهان پناهی. [ ج َ هام ْ پ َ ] ( حامص مرکب ) حاصل مصدر از جهان پناه بمعنی پناه جهان :
ازلی شد جهان پناهی او
ابدی باد پادشاهی او.
ازلی شد جهان پناهی او
ابدی باد پادشاهی او.
نظامی.
کلمات دیگر: