کلمه جو
صفحه اصلی

حصرمه

لغت نامه دهخدا

( حصرمة ) حصرمة. [ ح ِ رِ م َ ] ( ع اِ ) یکی حصرم. یک حبه غوره. || یک خرمای نارسیده. ج ، حصرم.

حصرمة. [ ح َ رَ م َ ] ( ع مص ) بخیلی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || پرکردن ، چنانکه مشک را از آب. || حصرمه قوس ؛ بزه کردن کمان را. سخت بزه کردن کمان. ( مهذب الاسماء ). || حصرمه قلم ؛ تراشیدن خامه را. || حصرمه حبل ؛ سخت تافتن رسن را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

حصرمة. [ ح َ رَ م َ ] (ع مص ) بخیلی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || پرکردن ، چنانکه مشک را از آب . || حصرمه ٔ قوس ؛ بزه کردن کمان را. سخت بزه کردن کمان . (مهذب الاسماء). || حصرمه ٔ قلم ؛ تراشیدن خامه را. || حصرمه ٔ حبل ؛ سخت تافتن رسن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ).


حصرمة. [ ح ِ رِ م َ ] (ع اِ) یکی حصرم . یک حبه ٔ غوره . || یک خرمای نارسیده . ج ، حصرم .



کلمات دیگر: