فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">بخت کوری. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) کوربخت بودن. || شوی خوب نداشتن زن. بدبختی زن : <br>ز دولا کرد آب اندر خنوری <br>که شویدجامه را هر بخت کوری.<div class="au">شهابی ( سهانی ؟ ) ( از فرهنگ اسدی ).</div></div>

بخت کوری. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) کوربخت بودن. || شوی خوب نداشتن زن. بدبختی زن : ز دولا کرد آب اندر خنوری که شویدجامه را هر بخت کوری. شهابی ( سهانی ؟ ) ( از فرهنگ اسدی ).

بخت کوری

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا