( جهان آرای ) جهان آراینده آرایش کننده جهان، ( جهان آرا ی ) ( صفت ) ۱- زینت دهند. جهان آرایش کنند. دنیا. ۲- ماه ششم از ماههای فلکی .
جهان ارای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( جهان آرای ) جهان آرای. [ ج َ ] ( نف مرکب ) جهان آرا. جهان آراینده. آرایش کننده جهان :
امیر عالم عادل محمد محمود
خدایگان جهان خسرو جهان آرای.
پیل آشفته امان و شیر شرزه زینهار.
چشم از روی جهان دربسته ام.
امیر عالم عادل محمد محمود
خدایگان جهان خسرو جهان آرای.
فرخی.
ای جهان آرای شاهی کز تو خواهد روز رزم پیل آشفته امان و شیر شرزه زینهار.
فرخی.
چون جهان آرای دیدم روی توچشم از روی جهان دربسته ام.
؟
|| نام ماه ششم از ماههای ملکی. ( برهان ). رجوع به جهان آرا شود.کلمات دیگر: