اسيب زدن (به) , ازار رساندن(به)
اجرح
عربی به فارسی
لغت نامه دهخدا
اجرح. [ اَ رَ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از جرح :
و ما دول الایام نعمی و اَبؤساً
بأجرَح فی الاقوام منه ولا اشوی.
و ما دول الایام نعمی و اَبؤساً
بأجرَح فی الاقوام منه ولا اشوی.
بحتری.
کلمات دیگر: